Van Yadz naar Esfahan

Vrijdag 7 decemcer

Het begint een gewoonte te worden maar ook vandaag een gemakkelijke dag volgens het normale schema. Daarom besloten we van de doorgaande weg af te wijken en de binnendoor wegen te nemen. Dit betekende 100 km stofhappen op de dirt roads. Eerst een stuk van 30 km verkeerd gereden omdat we een onvoldoende gedetailleere kaart hadden, maar gelukkig konden we op de gps zien dat we zuidwaarts reden i.p.v. westwaarts. Het bleef echter op de kruizingen van de zandwegen vaak gokken welke richting we moesten aanhouden. Een goede leidraad was een bovengrondse elektriciteits- of telefoonleiding. Deze moest wel naar een stad of dorp leiden. Toen na 50 km grote schrik. De weg hield op bij een groot omheind complex. Bij nadere controle liep er gelukkig een kleine zandweg omheen, zodat we niet terug hoefden te rijden. Na 100 km kwamen we op de verharde weg en in het eerste dorp getankt met hetzelfde ritueel als in heel Iran tot nu toe om benzine te kunnen krijgen op de pas van een Iranier. De benzine is hier nl. op de bon. "We need petrol, wijzend op de tank, no pas, tourist, we pay 200 or 300" (het kost de Iranier zelf slechts 100 dus hij verdient ermee). Na enige tijd is er meestal wel iemand welke zijn pas ter beschikking stelt. De benzine is hier op de bon omdat Iran ondanks dat het een olieproducerend land is, een schaarste aan benzine heeft. De installatie`s hier zijn nl.zo verouderd dat ze onvoldoende capaciteit hebben om voldoende voor binnenlands gebruik te kunnen produceren en daarom moeten ze importeren. Daarom is enige weken terug besloten tot deze maatregel. Langs de hele verdere weg naar het noorden loopt een irrigatiekanaal. Deels natuurlijk en deels aangelegd met beton en pomphuizen.
Het is leuk om te zien dat door deze constante wateraanvoer in dit woestijngebied er particuliere initiatieven ontstaan voor kleine tuinbouw. In Esfahan zie je dan ook veel kramen met lokaal geproduceerde groenten.
De rest van Iran is volgens mij een grote zandbak.

In Esfahan begon het zoeken naar ons hotel in deze vrij grote moderne stad. We zijn gestopt bij de eerste grote rotonde aan het begin van de stad en binnen no time stonden er 10 hulpvaardige mannen om ons de weg te wijzen. 5 minuten later hadden we een prive escorte naar het hotel, welke midden in stad ligt.
`s Avonds nog even naar de verlichte 30 bogen brug, wat gegeten en op tijd naar bed.
We zitten nu toch wel een beetje meer in een westers georienteerde stad want je ziet minder zwarte gewaden bij de meisjes, meer moderne nieuwe auto`s, betere wegen enz. Daardoor begint ook het gevoel sterker te worden dat de reis ten einde loopt. Het aftellen is nu voor mijn gevoel begonnen.