De voorbereiding
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
08 Augustus 2007 | Nederland, Hardenberg
Ja daar sta je dan in december 2006. Spreken jij en je vrouw af om het komende jaar wat minder op vakantie te gaan omdat we het afgelopen jaar wel erg reislustig zijn geweest en dan deze wereldreis. Net terug van een 11 weken durende reis door Australie en Nieuw Zeeland en de stapel post is 50cm hoog.
Mijn aandacht wordt getrokken door een verslag in een ontvangen motormagazine over een te maken wereldreis georganiseerd door Ride-on MotorTours. Maar ja 100 dagen weg en de afspraak dat we het komende jaar minder weg zouden gaan, dat vraagt om overleg met de echtgenote. Haar spontane reactie: "Schitterend, direct doen. Zo`n kans krijg je nooit weer."
Dezelfde dag gebeld met Dafne van de organisatie en gelijk 30 minuten zitten praten over deze reis. Het klikte, ik had een goed gevoel over de organisatie en dit werd bevestigd toen ik Rob sprak op de motorbeurs in Zwolle. De knoop doorgehakt en mij opgegeven voor deze droomreis.
Maar ja, dan begint het circus pas. Wat voor soort motor is het meest geschikt voor deze reis? De Pan European 1300 zou dit jaar worden ingeruild, maar is het wel verstandig om met zo`n zware toerbuffel deze reis te maken, ondanks dat de organisatie aangeeft, dat de reis in principe met elk type motor is te maken. Uiteindelijk na veel overleg met o.a. andere reisgenoten toch maar besloten een all road te kopen.
Het voelt eerst als verraad, overstappen van Honda naar BMW, maar het verstand zegeviert boven het gevoel. De keuze valt op een BMW R1200GS Adventure. Wendbaar, niet zo zwaar, grote actieradius, grove profielbanden en veel grondspeling. Volgens velen een ideale motor, geschikt voor alle type wegen. Levertijd bleek gelukkig mee te vallen, zodat er na aflevering nog voldoende tijd was om de motor goed in te rijden en enkele accessoire aanpassingen te doen op de motor. Mede op advies van Edy, een medereiziger, die ook een BMW rijdt.
Tijdens de eerste groepsbijeenkomst kennisgemaakt met de andere reizigers en een goede indruk gekregen. Dit komt wel goed. Sociale en zeer ervaren reizigers in leeftijd variërend van 40 tot 72 jaar. 100 dagen met z`n allen optrekken lijkt mij geen probleem. In de volgende 2 bijeenkomsten wordt dit gevoel versterkt.
Dan de papierwinkel. Ongelooflijk, voor elk land een apart visum. Mochten er nog mensen twijfelen over het nut van 1 Europa, dan is de vrijheid van reizen wel een zwaarwegend punt. Heerlijk om niet steeds bij de grenzen je papieren te laten zien. Geen visa aanvragen en steeds geld wisselen, maar gewoon vrij reizen. Gelukkig heeft Rob al veel voorwerk verricht en de persoonlijke gegevens vullen we zelf in en de algemene zaken zullen door de organisatie worden ingevuld. Goed geregeld.
Ook wat verzekeringen betreft een heel gepuzzel. Een speciale verzekering voor de VS/Canada. Vervolgens voor Australie weer een afzonderlijke en straks in de Aziatische landen aan de grens een verzekering afsluiten. Nu spreekt weer eens het voordeel om met een organisatie te gaan die ervaring heeft in dit soort zaken en ons op de mogelijkheden attendeert. Inmiddels ben ik twee maal in Australie geweest, maar nog nooit gehoord dat je een " Permit to travel through Aboriginal land" nodig hebt. Volgens Rob wel dus en voor elke streek weer een andere permit. Hij had inmiddels de websites opgezocht waar je deze kunt aanvragen. Wat een georganiseer, blij dat ik niet alles zelf hoef uit te zoeken.
Hetzelfde voor verscheping van de motoren. Van Nederland naar de VS gaan deze in een speciale container en daar gaan we de motoren op 19 Augustus in zetten. Weer zo`n ongelooflijk grote papierwinkel. Elk bagagestuk moet apart worden ingevuld op de motorlijst. Voor verscheping van Los Angeles naar Australie en daarna naar Nepal zullen de motoren per vliegtuig worden "verscheept". Hiervoor zal voor elke afzonderlijke motorfiets een stalen frame in Los Angeles klaar staan. Geen idee hoe ik dit zelf had moeten regelen.
Wat neem je allemaal mee? De bagagecapaciteit is op de motor beperkt en er moet in ieder geval een tentje, matras en slaapzak mee om in Australie en Azie te overnachten. Bovendien is het december wanneer we in Europa terug keren en kan het dus al flink winteren. Dus moet er ook warme(dikke) kleding mee. Daarnaast medicijnen, reserve onderdelen, gereedschappen, enz. enz. Dat wordt straks een heel gepak op de motor. Het voordeel is, dat er geen duo mee hoeft met ook de nodige bagage.
Nou ja, gelukkig is de meeste voorbereiding gedaan, de inentingen gekregen en nu de laatste dingetjes regelen voordat de motor volgende week zondag op de boot gaat. Na zo`n lange voorbereidingstijd begint het nu ook wel te kriebelen. Veel mensen uit mijn omgeving zijn geinteresseerd en steeds vertel je enthousiast over deze fantastische trip.
Ik kan gaan aftellen, voor mij mogen we vertrekken ik ben er klaar voor.
Mijn aandacht wordt getrokken door een verslag in een ontvangen motormagazine over een te maken wereldreis georganiseerd door Ride-on MotorTours. Maar ja 100 dagen weg en de afspraak dat we het komende jaar minder weg zouden gaan, dat vraagt om overleg met de echtgenote. Haar spontane reactie: "Schitterend, direct doen. Zo`n kans krijg je nooit weer."
Dezelfde dag gebeld met Dafne van de organisatie en gelijk 30 minuten zitten praten over deze reis. Het klikte, ik had een goed gevoel over de organisatie en dit werd bevestigd toen ik Rob sprak op de motorbeurs in Zwolle. De knoop doorgehakt en mij opgegeven voor deze droomreis.
Maar ja, dan begint het circus pas. Wat voor soort motor is het meest geschikt voor deze reis? De Pan European 1300 zou dit jaar worden ingeruild, maar is het wel verstandig om met zo`n zware toerbuffel deze reis te maken, ondanks dat de organisatie aangeeft, dat de reis in principe met elk type motor is te maken. Uiteindelijk na veel overleg met o.a. andere reisgenoten toch maar besloten een all road te kopen.
Het voelt eerst als verraad, overstappen van Honda naar BMW, maar het verstand zegeviert boven het gevoel. De keuze valt op een BMW R1200GS Adventure. Wendbaar, niet zo zwaar, grote actieradius, grove profielbanden en veel grondspeling. Volgens velen een ideale motor, geschikt voor alle type wegen. Levertijd bleek gelukkig mee te vallen, zodat er na aflevering nog voldoende tijd was om de motor goed in te rijden en enkele accessoire aanpassingen te doen op de motor. Mede op advies van Edy, een medereiziger, die ook een BMW rijdt.
Tijdens de eerste groepsbijeenkomst kennisgemaakt met de andere reizigers en een goede indruk gekregen. Dit komt wel goed. Sociale en zeer ervaren reizigers in leeftijd variërend van 40 tot 72 jaar. 100 dagen met z`n allen optrekken lijkt mij geen probleem. In de volgende 2 bijeenkomsten wordt dit gevoel versterkt.
Dan de papierwinkel. Ongelooflijk, voor elk land een apart visum. Mochten er nog mensen twijfelen over het nut van 1 Europa, dan is de vrijheid van reizen wel een zwaarwegend punt. Heerlijk om niet steeds bij de grenzen je papieren te laten zien. Geen visa aanvragen en steeds geld wisselen, maar gewoon vrij reizen. Gelukkig heeft Rob al veel voorwerk verricht en de persoonlijke gegevens vullen we zelf in en de algemene zaken zullen door de organisatie worden ingevuld. Goed geregeld.
Ook wat verzekeringen betreft een heel gepuzzel. Een speciale verzekering voor de VS/Canada. Vervolgens voor Australie weer een afzonderlijke en straks in de Aziatische landen aan de grens een verzekering afsluiten. Nu spreekt weer eens het voordeel om met een organisatie te gaan die ervaring heeft in dit soort zaken en ons op de mogelijkheden attendeert. Inmiddels ben ik twee maal in Australie geweest, maar nog nooit gehoord dat je een " Permit to travel through Aboriginal land" nodig hebt. Volgens Rob wel dus en voor elke streek weer een andere permit. Hij had inmiddels de websites opgezocht waar je deze kunt aanvragen. Wat een georganiseer, blij dat ik niet alles zelf hoef uit te zoeken.
Hetzelfde voor verscheping van de motoren. Van Nederland naar de VS gaan deze in een speciale container en daar gaan we de motoren op 19 Augustus in zetten. Weer zo`n ongelooflijk grote papierwinkel. Elk bagagestuk moet apart worden ingevuld op de motorlijst. Voor verscheping van Los Angeles naar Australie en daarna naar Nepal zullen de motoren per vliegtuig worden "verscheept". Hiervoor zal voor elke afzonderlijke motorfiets een stalen frame in Los Angeles klaar staan. Geen idee hoe ik dit zelf had moeten regelen.
Wat neem je allemaal mee? De bagagecapaciteit is op de motor beperkt en er moet in ieder geval een tentje, matras en slaapzak mee om in Australie en Azie te overnachten. Bovendien is het december wanneer we in Europa terug keren en kan het dus al flink winteren. Dus moet er ook warme(dikke) kleding mee. Daarnaast medicijnen, reserve onderdelen, gereedschappen, enz. enz. Dat wordt straks een heel gepak op de motor. Het voordeel is, dat er geen duo mee hoeft met ook de nodige bagage.
Nou ja, gelukkig is de meeste voorbereiding gedaan, de inentingen gekregen en nu de laatste dingetjes regelen voordat de motor volgende week zondag op de boot gaat. Na zo`n lange voorbereidingstijd begint het nu ook wel te kriebelen. Veel mensen uit mijn omgeving zijn geinteresseerd en steeds vertel je enthousiast over deze fantastische trip.
Ik kan gaan aftellen, voor mij mogen we vertrekken ik ben er klaar voor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
