16-22 januari en korte evaluatie
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
22 Januari 2012 | Ghana, Accra
17 januari
Een heerlijke rustdag met een korte wandeling naar het vissersdorp vlak bij onze camping.
Jan en Sekou hadden daarvoor reeds 15 lobsters ( languines ) gekocht, welke Sekou voor ons heeft gekookt en gebakken. De dames hadden weer voor de andere gerechten gezorgd, dus weer een gezellige avond. We kregen nog gezelschap van twee Nederlandse meisjes , welke wij ontmoet hadden bij hand in hand. Ze werken daar als vrijwilliger en hadden een weekend vrij genomen. Ook zij hebben van de lobster genoten.
18 januari
Voor vandaag staat er een bezoek gepland aan het vissersdorp Ankobra.
Aangezien Ruud en Connie een paar dagen hun eigen programma willen draaien en gisteren zijn vertrokken, zitten we minder vast aan de vertrektijd en vertrekken tegen 10.30 uur.
Het bezoek aan het vissersdorp viel eigenlijk erg tegen.
Niets nieuws t.o.v. hetgeen wij al enkele malen hebben gezien.
Bovendien was het ontzettend warm bij een hele hoge luchtvochtigheid, zweten dus.
De gids welke ons rondleidde was de pastor van het dorp en hij wist een dorp verderop wel een goede lunch gelegenheid.
Na 15km toch maar gekeerd, want het zou te laat worden op deze manier.
Vervolgens zouden we op de terugweg nog even Takoradi ingaan om wijn te kopen en geld te pinnen. Bovendien zit er aan de rotonde hier een Total benzinestation, dus goede diesel.
Vanaf de rotonde rechts en daarna direkt links naar het tankstation.
Fout dus.
We werden direct door een politieagent aangesproken, dat we over een dubbele streep waren
gereden. Wij kijken ,maar zagen geen strepen, want er lag allemaal zand over dit deel van de strepen.
Zowel Jan en Rosalie als wij zouden een bekeuring krijgen.
De agent merkte tevens op, dat Jan twee dagen terug ook al een bekeuring voor speeding had gehad en dit had afgekocht voor 30 cedi.
Het spelletje van Sekou begon weer. Dit duurde al met al 1.5 uur en uiteindelijk moest er voor elke auto 10 cedi worden betaald.
We beginnen onze buik een beetje vol te krijgen van dit soort corrupte mensen in Ghana.
Tot op heden is Ghana voor ons het land met de minst vriendelijke mensen, terwijl dit juist
volgens de reisgidsen andersom zou moeten zijn.
Wellicht heeft dit ook te maken met de betere omstandigheden en dat men hier al meer gewend is aan toeristen en de uitbuiting hiervan.
Een blanke betaald direct het dubbele van een zwarte mens.
Door dit akkefietje, waren we eerst om 18.15 uur op het resort in Anomabo.
Door de slopende warmte en het wachten was iedereen moe en lagen we reeds om 22.00 uur in bed.
19 januari
Door o.a. de koelte van de nacht en de vermoeidheid een goede nachtrust gehad en tot 8.30 uur geslapen.
Verder deze dag als rustdag bij de camper en op het strand gelegen.
20 januari
Het echte aftellen is nu begonnen, want vanaf vandaag is het nog slechts 1 week totdat we naar huis gaan.
Voor vandaag staat er o.a. een bezoek aan het Nationale park Kakum gepland.
Een regenwoud voor de toeristen toegankelijk om de mensen bewust te maken van de waarde van het regenwoud en behoud daarvan.
Slechts 10 % van het oorspronkelijke regenwoud in West Afrika is nog aanwezig.
Een deel van de wandeling ging over touwbruggen. Totaal 7 touwbruggen, aaneengesloten, met een totale lengte van 350m. De hoogste hangt 40m boven de grond.
Tevens gaf de gids uitleg over diverse bomen, maar veel informatie was dezelfde als welke wij in het arboretum hadden gekregen.
Het park trekt jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers, waarvan veel schoolkinderen. Ook deze dag waren er honderden schoolkinderen in hun schooluniform.
Tegen 12.00 uur vertrokken naar de tweede excursie.
Een bezoek aan het monkey sanctuary Mrs Doolittle. Een opvang tehuis voor apen en andere dieren.
Het sanctuary is opgezet door Dennis en Annet. Twee Rotterdammers, welke 8 jaar geleden, naar Ghana
zijn vertrokken om dit project op te zetten.
We hebben wel de nodige vraagtekens hierbij, want zij zeggen dat apen, welke eenmaal bij mensen zijn geweest, de geur van mensen bij zich dragen en daarom niet meer door andere apen worden geaccepteerd. De apen blijven dus hun verdere leven in het sanctuary.
Verder nog een aantal dieren als: civetkatten, slangen,schildpadden enz.
Het lijkt een beetje op een privé dierentuin. Wel heel royaal van opzet en zeker met liefde voor de beesten.
Hierna kregen wij van TME ( onze reisorganisatie) een lunch aangeboden bij een prachtige locatie t.w. Hans Botel.
Opgezet door een Nederlander, maar inmiddels in andere handen overgegaan.
Vermoeid om 17.00 uur na aankomst bij de campers het zweet van ons afgespoeld in de oceaan.
21 januari
Een van de meest bezochte toeristische gebouwen in Ghana is het Elmina fort.
Een voormalig slavenfort wat afwisselend in de handen van de Portugezen en Hollanders is geweest.
Strategisch gelegen op de punt van het vaste land.
In 400 jaar slavenhandel zijn van hieruit 1 miljoen zwarte Afrikanen verhandeld.
Slechts 1/3 deel heeft deze slavernij uiteindelijk overleefd.
Ongelooflijk, dat wij blanke mensen ons zo superieur tegenover andere mensen hebben (mis)dragen.
Hierna nog een kort bezoekje aan de Hollandse begraafplaats, waar diverse Hollanders welke in die tijd
zijn overleden, begraven liggen.
Maandag zullen we nog een bezoek brengen aan Willem Albert Loose, welke wij in Lome hebben getroffen. Wij worden op zijn bedrijf ( certificering van cacao ) ontvangen en zullen zijn visie op West Afrika horen t.a.v. het zakelijke aspect.
Na dit bezoek eindigt eigenlijk onze West Afrika reis, want de komende dagen zullen volledig in het teken staan van onze terugkeer en dan met name de organisatie van de verscheping van de campers.
Een reis met ongelooflijk veel indrukken, waarbij de armoede toch wel overheerst, maar tegelijkertijd ook verbazing over het feit dat de mensen vriendelijk en vrolijk blijven ondanks deze armoede.
Ook het gevoel van wanhoop over de toekomst van de deze landen. Hoe komen ze ooit uit deze ongelooflijke achterstand t.o.v. het westen.
Ook vragen zoals”Hoe is het mogelijk, dat een volledig contingent in zowel intellectueel als economisch opzicht zo ver achtergebleven is bij de overige contingenten”
Technologische ontdekkingen komen hier niet vandaan, geen andere aanzet tot ontdekkingen enz.
Ook de onderlinge (stammen) oorlogen welke hier recent plaatsvonden ( nog steeds ) zoals Rwanda, waarbij miljoenen doden zijn gevallen. Natuurlijk vinden er ook in andere delen van de wereld nog oorlogen plaats,zoals Afghanistan enz. maar deze worden veelal ingegeven of ondersteund door de grote wereldmachten zoals Amerika.
Maar in geen enkel ander werelddeel vinden zoveel binnenlandse oorlogen plaats als in (west) Afrika.
Veel waardering ook voor de particuliere initiatieven welke wij hier hebben gezien, zoals bijv het hand in hand project, het project van de Engelse Pam, het scholenproject van de vriend van Sekou enz.
Ook de waardering voor o.a. de vele Nederlandse vrijwilligers welke maanden achtereen hier werken
om de projecten te kunnen blijven voortzetten
Ook de vraag wat er in hemelsnaam met alle Europese ontwikkelingsgelden is gebeurd.
We hebben er zo weinig van terug gevonden.
Veel gelden worden gegeven om ons westerse geweten te sussen en op de bestedingen vindt weinig
controle plaats. Veel gelden komen volledig foutief terecht of de controle op het geleverde werk is niet aanwezig, waardoor er heel slechte kwaliteiten worden geleverd zoals we hebben gezien aan de asfaltweg vanaf Kayes.
Ook opvallend is de veelvuldige aanwezigheid van landen als China en Taiwan in West Afrika.
Zij GEVEN geen ontwikkelingsgelden, nee ze investeren zelf en onder hun regie worden de werken uitgevoerd, waardoor kwaliteit gewaarborgd is
Uiteraard zit hierin veel eigenbelang, zoals de verwerving van grondstoffen en energie.
Maar om bijv. stuwdammen mogelijk te maken, moet de infrastructuur wel worden aangelegd, wat ook door de Chinezen gebeurt.
Wel degelijk ontwikkeling van het land dus.
Rest wel de vraag of ( West) Afrika op deze wijze niet volledig afhankelijk gaat worden van landen als China. Wellicht zijn zij de enige welke wel de benodigde financieringen kunnen geven aan Afrika, zeker met het oog op de economische crisis in de rest van de wereld.
Zeker is dat ook bij een groot deel van de West Afrikanen een mentaliteitsverandering, zal moeten plaatsvinden. Minder gelatenheid en meer werkinzet. Het lijkt wel of de meeste Afrikanen zich in hun lot hebben geschikt en dat ook daardoor nieuwe initiatieven uitblijven.
Het zal interessant blijven om deze ontwikkelingen te blijven volgen.
Vooralsnog een indrukwekkende reis wat een goede indruk heeft gegeven van West Afrika, maar helaas niet altijd positief uitvalt.
Een heerlijke rustdag met een korte wandeling naar het vissersdorp vlak bij onze camping.
Jan en Sekou hadden daarvoor reeds 15 lobsters ( languines ) gekocht, welke Sekou voor ons heeft gekookt en gebakken. De dames hadden weer voor de andere gerechten gezorgd, dus weer een gezellige avond. We kregen nog gezelschap van twee Nederlandse meisjes , welke wij ontmoet hadden bij hand in hand. Ze werken daar als vrijwilliger en hadden een weekend vrij genomen. Ook zij hebben van de lobster genoten.
18 januari
Voor vandaag staat er een bezoek gepland aan het vissersdorp Ankobra.
Aangezien Ruud en Connie een paar dagen hun eigen programma willen draaien en gisteren zijn vertrokken, zitten we minder vast aan de vertrektijd en vertrekken tegen 10.30 uur.
Het bezoek aan het vissersdorp viel eigenlijk erg tegen.
Niets nieuws t.o.v. hetgeen wij al enkele malen hebben gezien.
Bovendien was het ontzettend warm bij een hele hoge luchtvochtigheid, zweten dus.
De gids welke ons rondleidde was de pastor van het dorp en hij wist een dorp verderop wel een goede lunch gelegenheid.
Na 15km toch maar gekeerd, want het zou te laat worden op deze manier.
Vervolgens zouden we op de terugweg nog even Takoradi ingaan om wijn te kopen en geld te pinnen. Bovendien zit er aan de rotonde hier een Total benzinestation, dus goede diesel.
Vanaf de rotonde rechts en daarna direkt links naar het tankstation.
Fout dus.
We werden direct door een politieagent aangesproken, dat we over een dubbele streep waren
gereden. Wij kijken ,maar zagen geen strepen, want er lag allemaal zand over dit deel van de strepen.
Zowel Jan en Rosalie als wij zouden een bekeuring krijgen.
De agent merkte tevens op, dat Jan twee dagen terug ook al een bekeuring voor speeding had gehad en dit had afgekocht voor 30 cedi.
Het spelletje van Sekou begon weer. Dit duurde al met al 1.5 uur en uiteindelijk moest er voor elke auto 10 cedi worden betaald.
We beginnen onze buik een beetje vol te krijgen van dit soort corrupte mensen in Ghana.
Tot op heden is Ghana voor ons het land met de minst vriendelijke mensen, terwijl dit juist
volgens de reisgidsen andersom zou moeten zijn.
Wellicht heeft dit ook te maken met de betere omstandigheden en dat men hier al meer gewend is aan toeristen en de uitbuiting hiervan.
Een blanke betaald direct het dubbele van een zwarte mens.
Door dit akkefietje, waren we eerst om 18.15 uur op het resort in Anomabo.
Door de slopende warmte en het wachten was iedereen moe en lagen we reeds om 22.00 uur in bed.
19 januari
Door o.a. de koelte van de nacht en de vermoeidheid een goede nachtrust gehad en tot 8.30 uur geslapen.
Verder deze dag als rustdag bij de camper en op het strand gelegen.
20 januari
Het echte aftellen is nu begonnen, want vanaf vandaag is het nog slechts 1 week totdat we naar huis gaan.
Voor vandaag staat er o.a. een bezoek aan het Nationale park Kakum gepland.
Een regenwoud voor de toeristen toegankelijk om de mensen bewust te maken van de waarde van het regenwoud en behoud daarvan.
Slechts 10 % van het oorspronkelijke regenwoud in West Afrika is nog aanwezig.
Een deel van de wandeling ging over touwbruggen. Totaal 7 touwbruggen, aaneengesloten, met een totale lengte van 350m. De hoogste hangt 40m boven de grond.
Tevens gaf de gids uitleg over diverse bomen, maar veel informatie was dezelfde als welke wij in het arboretum hadden gekregen.
Het park trekt jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers, waarvan veel schoolkinderen. Ook deze dag waren er honderden schoolkinderen in hun schooluniform.
Tegen 12.00 uur vertrokken naar de tweede excursie.
Een bezoek aan het monkey sanctuary Mrs Doolittle. Een opvang tehuis voor apen en andere dieren.
Het sanctuary is opgezet door Dennis en Annet. Twee Rotterdammers, welke 8 jaar geleden, naar Ghana
zijn vertrokken om dit project op te zetten.
We hebben wel de nodige vraagtekens hierbij, want zij zeggen dat apen, welke eenmaal bij mensen zijn geweest, de geur van mensen bij zich dragen en daarom niet meer door andere apen worden geaccepteerd. De apen blijven dus hun verdere leven in het sanctuary.
Verder nog een aantal dieren als: civetkatten, slangen,schildpadden enz.
Het lijkt een beetje op een privé dierentuin. Wel heel royaal van opzet en zeker met liefde voor de beesten.
Hierna kregen wij van TME ( onze reisorganisatie) een lunch aangeboden bij een prachtige locatie t.w. Hans Botel.
Opgezet door een Nederlander, maar inmiddels in andere handen overgegaan.
Vermoeid om 17.00 uur na aankomst bij de campers het zweet van ons afgespoeld in de oceaan.
21 januari
Een van de meest bezochte toeristische gebouwen in Ghana is het Elmina fort.
Een voormalig slavenfort wat afwisselend in de handen van de Portugezen en Hollanders is geweest.
Strategisch gelegen op de punt van het vaste land.
In 400 jaar slavenhandel zijn van hieruit 1 miljoen zwarte Afrikanen verhandeld.
Slechts 1/3 deel heeft deze slavernij uiteindelijk overleefd.
Ongelooflijk, dat wij blanke mensen ons zo superieur tegenover andere mensen hebben (mis)dragen.
Hierna nog een kort bezoekje aan de Hollandse begraafplaats, waar diverse Hollanders welke in die tijd
zijn overleden, begraven liggen.
Maandag zullen we nog een bezoek brengen aan Willem Albert Loose, welke wij in Lome hebben getroffen. Wij worden op zijn bedrijf ( certificering van cacao ) ontvangen en zullen zijn visie op West Afrika horen t.a.v. het zakelijke aspect.
Na dit bezoek eindigt eigenlijk onze West Afrika reis, want de komende dagen zullen volledig in het teken staan van onze terugkeer en dan met name de organisatie van de verscheping van de campers.
Een reis met ongelooflijk veel indrukken, waarbij de armoede toch wel overheerst, maar tegelijkertijd ook verbazing over het feit dat de mensen vriendelijk en vrolijk blijven ondanks deze armoede.
Ook het gevoel van wanhoop over de toekomst van de deze landen. Hoe komen ze ooit uit deze ongelooflijke achterstand t.o.v. het westen.
Ook vragen zoals”Hoe is het mogelijk, dat een volledig contingent in zowel intellectueel als economisch opzicht zo ver achtergebleven is bij de overige contingenten”
Technologische ontdekkingen komen hier niet vandaan, geen andere aanzet tot ontdekkingen enz.
Ook de onderlinge (stammen) oorlogen welke hier recent plaatsvonden ( nog steeds ) zoals Rwanda, waarbij miljoenen doden zijn gevallen. Natuurlijk vinden er ook in andere delen van de wereld nog oorlogen plaats,zoals Afghanistan enz. maar deze worden veelal ingegeven of ondersteund door de grote wereldmachten zoals Amerika.
Maar in geen enkel ander werelddeel vinden zoveel binnenlandse oorlogen plaats als in (west) Afrika.
Veel waardering ook voor de particuliere initiatieven welke wij hier hebben gezien, zoals bijv het hand in hand project, het project van de Engelse Pam, het scholenproject van de vriend van Sekou enz.
Ook de waardering voor o.a. de vele Nederlandse vrijwilligers welke maanden achtereen hier werken
om de projecten te kunnen blijven voortzetten
Ook de vraag wat er in hemelsnaam met alle Europese ontwikkelingsgelden is gebeurd.
We hebben er zo weinig van terug gevonden.
Veel gelden worden gegeven om ons westerse geweten te sussen en op de bestedingen vindt weinig
controle plaats. Veel gelden komen volledig foutief terecht of de controle op het geleverde werk is niet aanwezig, waardoor er heel slechte kwaliteiten worden geleverd zoals we hebben gezien aan de asfaltweg vanaf Kayes.
Ook opvallend is de veelvuldige aanwezigheid van landen als China en Taiwan in West Afrika.
Zij GEVEN geen ontwikkelingsgelden, nee ze investeren zelf en onder hun regie worden de werken uitgevoerd, waardoor kwaliteit gewaarborgd is
Uiteraard zit hierin veel eigenbelang, zoals de verwerving van grondstoffen en energie.
Maar om bijv. stuwdammen mogelijk te maken, moet de infrastructuur wel worden aangelegd, wat ook door de Chinezen gebeurt.
Wel degelijk ontwikkeling van het land dus.
Rest wel de vraag of ( West) Afrika op deze wijze niet volledig afhankelijk gaat worden van landen als China. Wellicht zijn zij de enige welke wel de benodigde financieringen kunnen geven aan Afrika, zeker met het oog op de economische crisis in de rest van de wereld.
Zeker is dat ook bij een groot deel van de West Afrikanen een mentaliteitsverandering, zal moeten plaatsvinden. Minder gelatenheid en meer werkinzet. Het lijkt wel of de meeste Afrikanen zich in hun lot hebben geschikt en dat ook daardoor nieuwe initiatieven uitblijven.
Het zal interessant blijven om deze ontwikkelingen te blijven volgen.
Vooralsnog een indrukwekkende reis wat een goede indruk heeft gegeven van West Afrika, maar helaas niet altijd positief uitvalt.
-
22 Januari 2012 - 18:53
Hans En Zussie:
Dus het aftellen kan nu echt beginnen.
Volgens mij heeft jullie dochter de wijn al koud staan.
Ik kan mij voorstellen dat de armoede maar ook de vrolijkheid van de mensen veel indruk gemaakt hebben.
Of het ooit zal veranderen? daar moeten wij maar een keer over bomen met een flesje wijn erbij!
Flesje port mag ook maar dan ben ik bang dat ik een korte avond heb.
Geniet er nog even van en succes met het plannen van de terugreis.
Liefs van de thuisblijvers. -
22 Januari 2012 - 19:39
Ruud Van Der Geer:
Hoi Jan, Het is grappig om te constateren dat je gaandeweg de reis meer beschouwend wordt. Ik denk dat het ook een hele klus is om alle indrukken een plekje te geven. Ik wens jullie een hele goede terugreis en stel voor dat we van het voorjaar een boom opzetten over de sociologische / psychologische en economische factoren die maken dat de ontwikkeling in Afrika niet echt op gang komt.
met groet Ruud -
22 Januari 2012 - 21:38
Henk & Jet:
Jan en Jeannette, wat zullen wij jullie verhalen missen, misschien een idee om staks de belevenissen van Hardenberg op je weblog te verslaan? Hebben jullie de Camper al weer helemaal vol voor de terugreis?
En niet te vergeten een dikke jas voor op Schiphol want het word hier steeds kouder.
En wij kunnen de mensen in Afrika niet veranderen dat is hun cultuur en dat moeten wij toch ook respecteren. Soms kun je iemand sponseren die vrijwilligers werk daar gaat doen en dan weet je dat het goed terecht komt. Veel succes met het inschepen van de Camper en een hele fijne vlucht terug.
Hopen voor jullie dat er wijn aan boord is maar niet getreurd volgens mij staat de wijn thuis al lekker koel. Liefs.........
-
23 Januari 2012 - 08:10
Alice:
Hoi J&J, ja het aftellen is begonnen. Maar het is dan ook een mooie (uit de verslagen op te maken) periode met heel veel indrukken en informatie geweest waar jullie met genoegen op terug zullen kijken. Sommige dingen zijn gewoon niet te bevatten en moeten wij ook niet willen denk ik.
Zoals vaker in verweggistan-landen heb je het op een gegeven moment wel gezien ondanks alle mooie dingen. Kortom wij zijn hier straal verwend ... dus welkom thuis.
Een goede en behouden reis.
Lieve groet, Alice -
23 Januari 2012 - 10:11
Marije:
He pssssst, nog 4 nachtjes slapen! -
23 Januari 2012 - 11:51
Laura:
jaja ze komen bijna weer thuis!! Succes de laatste dagen met het regelen van alles zodat jullie vrijdag weer veilig en wel thuis zijn!!
Liefs Arjo en Laura -
23 Januari 2012 - 21:21
Fedde En Dina:
Ja, het aftellen is begonnen.We zullen het wel missen om jullie verhalen zo te lezen.
Kunnen ons voorstellen, dat het niet te bevatten is wat jullie allemaal met eigen ogen hebben
gezien. Wij hebben dat zelfs nog bij het lezen van de verhalen.
We wensen jullie een goede reis terug en wel thuis. Geniet nog een paar dagen van het
warme weer. Hier in Nederland is het anders en de voorspellingen zijn voor volgende week
erg koud weer.
Liefs Fedde en Dina -
25 Januari 2012 - 11:48
Fam Kampman:
Hoi jan en jeanet,
heel veel plezier nog even en tot gauw ! goede terugreis gewenst en tot gauw.
-
26 Januari 2012 - 20:51
Gerrit Jan En Janke:
Hallo Jan en Jeannette,
Hartelijk bedankt voor jullie reisverslagen. We hebben steeds weer genoten van jullie verslagen en foto's en weten nu ook een beetje hoe het er in Afrika aan toegaat. Geld daar heen sturen heeft ook geen zin,maar een project opzetten met de bevolking daar is misschien beter. Al zal er altijd toezicht moeten zijn,denk ik.We hopen dat het inschepen van de campers goed gaat en dat jullie reis naar Nederland voorspoedig mag zijn. We wensen jullie een welkom thuis!!!!!!
Groetjes van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
