Beren op de weg

4 september
De afgelopen dagen stonden eigenlijk een beetje in het teken van kilometers maken en het inhalen van de laatste verloren dag, zodat we vanaf vandaag weer op het geplande schema liggen.

Zondag 1 september zou een rit worden van 737 km van Dease Lake naar Smithers, omdat er twee ritten waren samengevoegd.
Aangezien we daarom niet naar het hotel in Steward hoefden, dit hotel ligt 60 km van de doorgaande route ,viel de totale afstand toch nog 120 km mee.
Vroeg vertrokken bij een temperatuur van 8 graden. Gaandeweg werd het kouder en in de mist zakte de temp. naar 4 graden. Maar het uitzicht maakte alles goed. De mist bleef namelijk in flarden boven het dal hangen en we konden zowel over als onder deze mistwolken heen kijken.
Een fantastisch gezicht met de zon op deze wolken.
Verder was het een lange weinig afwisselende dag.
Terwijl ik even stopte voor een foto reden Tjaard en Rogier door. Een paar kilometer verder stonden ze bij de afslag op mij te wachten. Dit zag ik iets te laat en reed een honderd meter verder. Juist op dat moment zag ik een moederbeer met twee jongen vlak voor mij op de weg.
Volop in de remmen om foto`s te kunnen maken. Ze schrokken van de motor maar bleven gelukkig in de berm steken op een afstand van 30 meter.
Hiernaar kijken we allemaal al de hele reis elke dag naar uit. Dit was een must see tijdens onze trip door Canada.
Een paar medereizigers hadden al beren gezien , maar wij niet.
Helaas hadden Tjaard en Rogier niet in de gaten , dat zo vlak bij het punt waar zij stonden te wachten er beren te zien waren.
Vlak bij de plaats New Hamilton een dorpje bezocht waar allemaal totempalen stonden. Deze worden hier ter plekken gemaakt. Men was juist bezig met een nieuwe totempaal te maken.
Hierna K`san village bezocht. Dit is een nagebouwde handelsplaats van de indianen.
Deze Gitxsans vestigden zich op strategische bochten langs de rivier om een handelspost in te richten. Helaas waren de huizen (winkeltjes ) niet open op zondag.

Maandag 2 september lagen we weer op het geplande schema.
Een rit van slechts 318 km van Smithers naar Vanderhoof.
Een mooie gelegenheid om een paar off road loops van de doorgaande route te maken.
Mike en Tjaard hadden hier geen trek in, dus samen met Rogier naar Mount Smithers vertrokken, omdat op deze berg in de winter geskied kan worden.
Een mooie rit met veel bochten, maar verder was er niets te zien van liften, pistes enz.
De volgende loop was via Granisle naar Babine Lake.
Weer een mooie pisteweg door een bos in beginnende herfstkleuren. Zelfs een beer kruiste onze weg . Hij was geschrokken en stak snel de pisteweg over, zodat we geen foto hebben kunnen maken.
Een prachtig uitzicht over het meer en tijdens de stop nog even met een gepensioneerde local uit de omgeving gepraat. De mensen zijn geweldig geinteresseert in onze reis en de motoren vormen vaak een aanleiding tot een gesprek.
Voorbij het meer was een zalmkwekerij op natuurlijke basis.
Diverse bassins waarin de zalmen zwommen en via kunstmatige “trappen “ kunnen ze het meer bereiken.

Hierna gas geven naar de ferry over Francois Lake. Hier zouden we Mike en Tjaard weer treffen voor de gezamenlijke lunch om daarna een onverharde loop te maken via Grassy Plains.
Bij aankomst bij de ferry waren Mik en Tjaard niet aanwezig dus zonder hen overgestoken. Voor de ferry kwamen we Paul en Ria tegen welke op de terugweg waren. Ze hadden te horen gekregen, dat het een erg moeilijke route was met veel los grind en diepe sporen.
Wij besloten om het toch te proberen, want wat de een moeilijk vindt kan de ander juist niet zo moeilijk vinden.
Nu het werd een crime, niet vanwege de weg conditie maar om de juiste weg te vinden.
Uiteindelijk weer terug naar de ferry om daar de juiste weg te vragen.
En hier ging het mis. Door een misverstand raakten Rogier en ik elkaar kwijt.
Ik dacht dat Rogier alvast was vertrokken, dus ik er achteraan. Kilometers gereden, een local gaf aan dat hij iemand met een soortgelijke motor voorbij had zien komen, dus ik verder achter Rogier aan.
Tenminste dat dacht ik, maar we hadden elkaar vlak bij de ferry gemist en Rogier had mij nog zien vertrekken, maar kon mij niet terug vinden en besloot wijselijk om terug te gaan met de ferry.
Aangezien Rogier geen bandenpompje en gps bij zich had leek het mij niet verstandig om hem “alleen” achter te laten, dus ben ik blijven zoeken naar hem en de juiste route.
Uiteindelijk tegen 16.00 uur vond ik de juiste route. Een bordje gaf aan nog 136 km offroad. Deze weg ingeslagen maar bij de volgende kruising geen bordje meer. Dus vanalles geprobeerd en uiteindelijk maar besloten helemaal terug te gaan naar de ferry om vandaar naar Vanderhoof de rijden.
Bij het eettentje bij de ferry kreeg ik te horen , dat de route eenmaal staat aangegeven op een bordje en verder met linten aan de bomen.
Ja dat moet je dus maar net weten.
Tegen 19.30 uur in het hotel aangekomen om het zweet van deze dag ( 25 graden ) af te spoelen.
Uiteindelijk is deze korte km dag toch nog geeindigd met 615 km waarvan 200 km heerlijke pistewegen.
In het hotel aangekomen, hoorde ik dat de groep van Alex een immigrant uit Hardenberg hadden ontmoet. Ene Alex was plm. 45 jaar geleden uit Hardenberg vertrokken naar Canada. Zewisten zijn achternaam niet meer, maar nog wel dat hij ook familie in Coevorden heeft.
Jammer dat ik hem niet zelf heb getroffen.

Dinsdag 3 september weer een km dag van 518 km.
Geen mogelijkheid om een loop te maken, dus blik op oneindig en verstand op nul.
Met een opkomende zon bij 20 graden slaat de slaap snel toe, dus maar een snoepje, een stukje kauwgum, muziekje op, een beetje gein maken met elkaar en vooral veel stops om even op te frissen.
De laatste 70 km werden een stuk beter. Weer bochten in de weg en het uitzicht op de Mount Robson van 3954 m was indrukwekkend.
Hierna kwamen we bij de slagboom van het Jasper National Park , het begin van de Rocky Mountains . In dit park liggen onze cabins waarin we twee nachten zullen verblijven in een schitterende omgeving. Gisteravond maar eens even de nodige was gedaan, zodat deze vandaag kan drogen.
De rustdag gebruiken om het verslag bij te werken, de motor schoon te maken, de bagage opnieuw te verdelen over de koffers ( we zullen de komende weken de dikke kleding wel niet meer echt nodig zijn) en dan vanmiddag maar een kleine rondrit maken , naar de hot springs.
De weg naar boven schijnt prachtig te zijn en iemand waarschuwde ons vanmorgen voor de vele beren welke daar veel rond schijnen te lopen.

Verder iedereen bedankt voor de vele reactie`s. Leuk om te weten dat velen ons op deze manier volgen. Tot nu toe heben ook de vele presentjes welke ik van jullie heb ontvangen voor mijn vertrek zijn invloed. Alle gelukspoppetjes en heilige Christoffels zitten in, aan, op mijn tas en hebben tot op heden hun werk goed gedaan.

Ook staat er een reactie van ene Albert welke op de Icepark hwy een groep motorrijders tegenkwam.
Ik weet eigenlijk niet wie de betreffende Albert is.