Eindelijk op de motor
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
15 September 2007 | Verenigde Staten, Duluth
Hallo allemaal,
Woensdag kregen we bericht dat we de volgende dag de motoren konden afhalen. Opluchting dus. s'Avonds om 18.oo uur met Marije gebeld en voor haar gezongen omdat ze op dat moment jarig werd. Helaas kon ik ook dit jaar niet op haar verjaardig zijn want vorig jaar zat ze in Nieuw Zeeland.
Gelukkig konden we dus donderdag toch vertrekken en zijn we in een ruk doorgereden naar Niagara. De planning was om hier twee dagen over te doen maar we moesten verloren dagen inhalen omdat we anders van de geplande route moesten afwijken en niet door Canada konden reizen.
Dankzij deze lange rit en een vervallen rustdag lagen we weer op schema.
Vrijdag vroeg vertrokken en even snel bij de Niagara Falls aan de Canadese zijde gekeken. Dit is de zgn horseshoe. De falls zijn aan de Canadese zijde veel spectaculairder dan aan de Amerikaanse zijde. Tijdens onze Canada reis jaren terug hadden we de Falls al eens o.a. per helicopter bekeken en mijn mede motorrijders Hans en Edy hadden geen behoefte om naar de onderkant van de Falls te gaan, dus waren we na 15 minuten klaar. Het blijft ontzagwekkend om zoveel water met zoveel gebulder naar beneden te zien vallen. Wat een kracht.
Onderweg bij een tankstation werden we door een Canadees met Nederlandse ouders aangesproken vanwege de Nederlandse kentekens. Hij had in Nederland tuinbouw gestudeerd en had hier een aantal grote kassen.
Hij reed ook BMW en kon ons het adres van een BMW dealer geven welke op de route lag. Ik moest hiernaar toe omdat tijdens het transport de knop van de richting aanwijzer beschadigd was en daardoor moeilijk te bedienen. We dachten dat alleen de schakelaar vervangen moest worden maar het hele handvat met alle schakelaars moest vervangen worden omdat het een geheel vormt. Omdat de schade van buitenaf was veroorzaakt ook geen garantie. Kosten 350 euro en 1 uur arbeid, bovendien moesten we een uur wachten voordat met de klus kon worden begonnen.
Maar ja om de resterende 29500 km te rijden met een slecht funktionerend knipperlicht was ook geen optie.
Dus opdracht gegeven tot reparatie. Twee uur later was de klus geklaard en bij het afrekenen bleek dat BMW Canada toch de materiaal kosten op zich nam en ik alleen de uren moest betalen. Een mooie meevaller dus.
De temparatuur was inmiddels drastisch gedaald naar plm. 7 graden en er dreigde regen. Tijdens een tankstop begon het zo ongelooflijk te regenen dat we een uur hebben moeten schuilen in het naast gelegen restaurant .
We waren mede daardoor pas om 19.30 uur binnen.
De anderen waren vroeger binnen maar waren wel allemaal zeiknat.
's Avonds de Ierse pub opgezocht waar we vanwege onze shirts al snel werden aangesproken door Roger, een amicale Canadees. Het is trouwens toch opvallend hoe open en geinteresseerd de Canadezen zijn. Gezellig een biertje en jagermeister met de Canadezen gedronken en met Roger afgesproken dat hij de volgende dag de eerste 200 km op de
motor met ons mee zou rijden.
De volgende dag om 9.00 uur samen met Roger vertrokken.
Bij het verlaten van de parkeerplaats sloeg de motor van Hans midden op de weg af. Op dat moment zat ik achter hem maar keek naar rechts of er achter de geparkeerde bus geen verkeer aan kwam en zag dus Hans niet staan, met een botsing als gevolg. Hans zijn knipperlicht kapot en ik een verstraler. Mijn lamp kon bij Roger thuis worden gerepareerd maar de lamp van Hans was helemaal naar de filistijnen.
Na 100 km bleek dat de weg helemaal was afgesloten i.v.m. een ongeval. 's Nachts om 3 uur was een jongen van 14 jaar aangereden en overleden. De weg wordt dan gewoon 24 uur helemaal afgesloten voor sporen onderzoek. Honderden gestrande vrachtwagenchauffeurs staan gewoon geduldig te wachten. Gelukkig wist Roger een onverharde achterlangs weg waardoor wij geen oponthoud opliepen. Na 200 km afscheid van Roger genomen en onze weg vervolgt.
Het zijn echt oneindige wegen. We hebben deze dag de hele dag op dezelfde weg gereden en ondanks de prachtige omgeving wordt het soms wel erg eentonig. De I-pod biedt dan uitkomst en mijn eigen zangtalent wordt goed getraind.
Binnenkort maar eens contakt opnemen met Edwin en Louis of ik niet in hun voorpogramma kan. Het management breng ik maar onder bij Mulder Consultancy waardoor het mes aan twee kanten snijdt.
Vandaag maandag hebben we Canada weer verlaten en zijn in Brainerd aangekomen, nadat we vanmorgen eerst de motor van Hans hebben laten repareren.
In de plaats Duluth eindelijk weer eens heerlijke cappucino gedronken met echte Belgische bonbons. Eindelijk goede koffie want de meeste koffie hier is bocht.
In deze koffieshop nog geinterviewd door een locale verslaggever welke juist bezig was met een verslag over deze zaak.
Het weer voor de komende dagen lijkt niet erg droog maar de temparaturen zijn gelukkig weer plm. 20 graden.
Op dit moment onweert het en het regent dat het giet.
Nou ja morgen het regenpak maar weer aan want we moeten toch verder. De natuur is hier met alle herfstkleuren prachtig en steeds weer verrassend.
De plm. 500 km op een dag zijn ook geen probleem dus het is elke dag genieten.
Vanuit een natte VS allemaal de groeten en tot de volgende update.
Het schijnt dat het dagboek met de foto's nu echt is bijgewerkt op de webside van www.motorkaravaan.nl
Woensdag kregen we bericht dat we de volgende dag de motoren konden afhalen. Opluchting dus. s'Avonds om 18.oo uur met Marije gebeld en voor haar gezongen omdat ze op dat moment jarig werd. Helaas kon ik ook dit jaar niet op haar verjaardig zijn want vorig jaar zat ze in Nieuw Zeeland.
Gelukkig konden we dus donderdag toch vertrekken en zijn we in een ruk doorgereden naar Niagara. De planning was om hier twee dagen over te doen maar we moesten verloren dagen inhalen omdat we anders van de geplande route moesten afwijken en niet door Canada konden reizen.
Dankzij deze lange rit en een vervallen rustdag lagen we weer op schema.
Vrijdag vroeg vertrokken en even snel bij de Niagara Falls aan de Canadese zijde gekeken. Dit is de zgn horseshoe. De falls zijn aan de Canadese zijde veel spectaculairder dan aan de Amerikaanse zijde. Tijdens onze Canada reis jaren terug hadden we de Falls al eens o.a. per helicopter bekeken en mijn mede motorrijders Hans en Edy hadden geen behoefte om naar de onderkant van de Falls te gaan, dus waren we na 15 minuten klaar. Het blijft ontzagwekkend om zoveel water met zoveel gebulder naar beneden te zien vallen. Wat een kracht.
Onderweg bij een tankstation werden we door een Canadees met Nederlandse ouders aangesproken vanwege de Nederlandse kentekens. Hij had in Nederland tuinbouw gestudeerd en had hier een aantal grote kassen.
Hij reed ook BMW en kon ons het adres van een BMW dealer geven welke op de route lag. Ik moest hiernaar toe omdat tijdens het transport de knop van de richting aanwijzer beschadigd was en daardoor moeilijk te bedienen. We dachten dat alleen de schakelaar vervangen moest worden maar het hele handvat met alle schakelaars moest vervangen worden omdat het een geheel vormt. Omdat de schade van buitenaf was veroorzaakt ook geen garantie. Kosten 350 euro en 1 uur arbeid, bovendien moesten we een uur wachten voordat met de klus kon worden begonnen.
Maar ja om de resterende 29500 km te rijden met een slecht funktionerend knipperlicht was ook geen optie.
Dus opdracht gegeven tot reparatie. Twee uur later was de klus geklaard en bij het afrekenen bleek dat BMW Canada toch de materiaal kosten op zich nam en ik alleen de uren moest betalen. Een mooie meevaller dus.
De temparatuur was inmiddels drastisch gedaald naar plm. 7 graden en er dreigde regen. Tijdens een tankstop begon het zo ongelooflijk te regenen dat we een uur hebben moeten schuilen in het naast gelegen restaurant .
We waren mede daardoor pas om 19.30 uur binnen.
De anderen waren vroeger binnen maar waren wel allemaal zeiknat.
's Avonds de Ierse pub opgezocht waar we vanwege onze shirts al snel werden aangesproken door Roger, een amicale Canadees. Het is trouwens toch opvallend hoe open en geinteresseerd de Canadezen zijn. Gezellig een biertje en jagermeister met de Canadezen gedronken en met Roger afgesproken dat hij de volgende dag de eerste 200 km op de
motor met ons mee zou rijden.
De volgende dag om 9.00 uur samen met Roger vertrokken.
Bij het verlaten van de parkeerplaats sloeg de motor van Hans midden op de weg af. Op dat moment zat ik achter hem maar keek naar rechts of er achter de geparkeerde bus geen verkeer aan kwam en zag dus Hans niet staan, met een botsing als gevolg. Hans zijn knipperlicht kapot en ik een verstraler. Mijn lamp kon bij Roger thuis worden gerepareerd maar de lamp van Hans was helemaal naar de filistijnen.
Na 100 km bleek dat de weg helemaal was afgesloten i.v.m. een ongeval. 's Nachts om 3 uur was een jongen van 14 jaar aangereden en overleden. De weg wordt dan gewoon 24 uur helemaal afgesloten voor sporen onderzoek. Honderden gestrande vrachtwagenchauffeurs staan gewoon geduldig te wachten. Gelukkig wist Roger een onverharde achterlangs weg waardoor wij geen oponthoud opliepen. Na 200 km afscheid van Roger genomen en onze weg vervolgt.
Het zijn echt oneindige wegen. We hebben deze dag de hele dag op dezelfde weg gereden en ondanks de prachtige omgeving wordt het soms wel erg eentonig. De I-pod biedt dan uitkomst en mijn eigen zangtalent wordt goed getraind.
Binnenkort maar eens contakt opnemen met Edwin en Louis of ik niet in hun voorpogramma kan. Het management breng ik maar onder bij Mulder Consultancy waardoor het mes aan twee kanten snijdt.
Vandaag maandag hebben we Canada weer verlaten en zijn in Brainerd aangekomen, nadat we vanmorgen eerst de motor van Hans hebben laten repareren.
In de plaats Duluth eindelijk weer eens heerlijke cappucino gedronken met echte Belgische bonbons. Eindelijk goede koffie want de meeste koffie hier is bocht.
In deze koffieshop nog geinterviewd door een locale verslaggever welke juist bezig was met een verslag over deze zaak.
Het weer voor de komende dagen lijkt niet erg droog maar de temparaturen zijn gelukkig weer plm. 20 graden.
Op dit moment onweert het en het regent dat het giet.
Nou ja morgen het regenpak maar weer aan want we moeten toch verder. De natuur is hier met alle herfstkleuren prachtig en steeds weer verrassend.
De plm. 500 km op een dag zijn ook geen probleem dus het is elke dag genieten.
Vanuit een natte VS allemaal de groeten en tot de volgende update.
Het schijnt dat het dagboek met de foto's nu echt is bijgewerkt op de webside van www.motorkaravaan.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
