Are you nuts?

Hallo allemaal,

Donderdag 20 september. De afgelopen dagen vond ik de wegen erg eentonig en lang zoals ik schreef. Daarin is gisteren gelukkig verandering gekomen, door de Spearfish canyon. Vandaag was ingepland om Mount Rushmore te bezichten en de omgeving van Spearfish. We hebben 's morgens de snelle route genomen naar Mount Rushmore. Onderweg hebben we ons laten verleiden om van de geplande route af te wijken door een loop naar Silver Town te maken. De naam klonk heel veel belovend maar toen we over een prachtig nieuwe maar smalle en lekker bochtige asfaltweg in het plaatsje aankwamen bleek het niet meer te zijn dan een veredeld vakantiehuisjes dorp waar geen koffie te krijgen was. De terugweg hebben we voor een onverharde weg gekozen. Redelijk steil en veel bochten dus wel een bijzondere ervaring. Hierna op naar Mount Rushmore. De hoofden van de 4 presidenten Jefferson, Lincoln, Washinton, Roosevelt zijn hier in een rotswand uitgehouwen op een grootte van 16 meter hoog. Moet een geweldige klus zijn geweest zeker met de (on)mogelijkheden van toen. Verder zoals te verwachten een commercieel circus. Vervolgens onze weg vervolgt over de Iron Mountain Road. WAT EEN GEWELDIGE WEG. 18 mijl nieuw asfalt met prachtige bochten, waarbij er zelfs bochten van 360 graden bij zaten. Bochten welke je eigen weg overkruisen middels een houten brug. FANTASTISCH. Het bochtenwerk was eerst wel iets onwennig na al die dagen van recht-uit-recht-aan. Elke bocht is weer een uitdaging en elke bocht moet "gelezen" worden. Is het een ronde bocht of een gerekte of geknepen bocht? Zijn de strepen geverfd of geplakt (glad)? Komt een tegenligger te royaal uit de bocht en op jouw helft? Liggen er obstakels/stenen op de weg of loopt er wild vee? Is de weghelling positief of negatief? enz. enz.

In de eerste bocht valt de motor iets teveel naar binnen en moet er gas bij worden gegeven, zodat de motor zich iets opricht. De tweede wordt iets te royaal genomen en er moet extra worden bijgekanteld. De derde gaat al beter en bij de vijfde bocht raakt het rubber van de laarzen het wegdek. Dit is de kick. De bocht zo optimaal nemen. Laarzen of stepjes aan de grond. GEWELDIG. Automobilisten gaan vrijwillig opzij om inhalen mogelijk te maken ondanks de doorgetrokken streep. Een Harley Davidson rijder met passagiere maakt eveneens ruim baan. Dit gaat zo 18 mijl door. Terwijl ik onder aan de bergop Hans en Edy sta te wachten, komt de Harley rijder voorbij en vraagt de passagiere met een lach :" are you nuts?". Hierop kan ik alleen met een grote smile ja-knikken. Geweldig en met het vooruitzicht, dat er 's middags nog een herhaling zal volgen op de Needles Highway. Na een korte lunch maken we de Wildlive Loop. Hier hopen we groot loslopend wild tegen te komen. Halverwege wordt ons pad gekruist door loslopende ezels. Enkele mijlen verder de grootste verrassing; een imposante bison op enkele meters afstand van ons. Wat een indrukwekkend beest. Inmiddels was het tijd om terug te keren naar Spearfish en omwille van de tijd moesten we helaas de snelle weg terug nemen i.p.v de Spearfish Canyon.Jammer maar mijn dag kon niet meer stuk.

Wordt vervolgd.....