Sydney naar Tamworth
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
15 Oktober 2007 | Australië, Moree
Maandag 15 oktober
De Australie route is eindelijk begonnen.
Na een week wachten in Sydney begon het toch wel te kriebelen. Sydney is een prachtige stad maar we zijn gekomen om te rijden. Er moest eerst nog van alles geregeld worden in Sydney. We wilden onze winterkleding welke toch niet nodig is in Australie bij Hartrodt (de career) achterlaten zodat we minder bagage moeten meeslepen. Daarna naar de MNRA voor gratis kaartmateriaal. Als ANWB lid kun je deze gedetailleerde kaarten hier afhalen. Tegen 12 uur vetrokken uit Sydney voor de dagtocht van 478 km. Een prachtige route over route 69, ook wel de Old Putty road genoemd. O.a. een prachtig stuk bergweg met heerlijke bochten. Het links rijden is geen probleem, maar de bergwegbochten snel nemen geeft toch een "verkeerd" gevoel. Je hebt sterk het gevoel dat je een fout maakt door de bocht anders aan te snijden. Maar ook dat went. Op een gegeven moment gaf mijn motorcomputer aan dat er nog voor 50 km benzine in de tank zat. En er kwam maar geen benzinestation. Nu stelde ik mij gerust met de gedachte dat Hans altijd een 8 liter op reserve in jerrycans bij zich heeft. Eindelijk was daar het gehoopte station. Getankt: 33.3 liter in een tank van 33 liter. Dus op het randje. Tot mijn verbazing tankte Hans ook de jerrycans vol, dus hij had helemaal geen reserve bij zich. Geluk gehad dus. We hebben flink moeten doorrijden om voor het donker binnen te zijn, want ook hier geldt dat in het donker rijden gevaarlijk kan zijn i.v.m. de overstekende walibi`s en kangaroo`s.
Bij het tankstation ook eindelijk weer GSM ontvangst wat de hele dag niet mogelijk was. Tot mijn schrik 6 gemiste oproepen. Direkt het thuisfront gebeld en toen hoorde ik dat mijn schoonvader was overleden.
In januari kreeg hij te horen dat de kanker welke hij had, verergerd was en nog maximaal 3 tot 6 maanden had te leven. Dit is echter veel langer geworden. Daarom voor mijn vertrek reeds afscheid genomen en in overleg met Jeannette beslist dat ik niet terug zou komen wanneer Pa tijdens de reis zou komen te overlijden. Wanneer je echter op zo`n grote afstand bent en het verdriet van vrouw en dochter hoort voel je je toch wel machteloos en twijfel je toch om terug te gaan. Jeannette zei echter dat zij door de vrienden geweldig werden opgevangen en dat het niet nodig was. Vrijdag wanneer Pa begraven wordt maar een plek voor mezelf uitzoeken, om in gedachten erbij te zijn. Gelukkig heb ik Pa de avond voor z`n overlijden nog aan de telefoon gehad.
Binnen de groep ben ik verwarmend opgevangen en 's avonds met de JaJa`s en Hans en Edy een Jagermeister (welke Pa ook graag dronk) gedronken en getoost op Pa. Toch wel emotioneel.
Gelukkig is de begrafenis op vrijdag en niet op zaterdag , wanneer Jeannette jarig is.
De Australie route is eindelijk begonnen.
Na een week wachten in Sydney begon het toch wel te kriebelen. Sydney is een prachtige stad maar we zijn gekomen om te rijden. Er moest eerst nog van alles geregeld worden in Sydney. We wilden onze winterkleding welke toch niet nodig is in Australie bij Hartrodt (de career) achterlaten zodat we minder bagage moeten meeslepen. Daarna naar de MNRA voor gratis kaartmateriaal. Als ANWB lid kun je deze gedetailleerde kaarten hier afhalen. Tegen 12 uur vetrokken uit Sydney voor de dagtocht van 478 km. Een prachtige route over route 69, ook wel de Old Putty road genoemd. O.a. een prachtig stuk bergweg met heerlijke bochten. Het links rijden is geen probleem, maar de bergwegbochten snel nemen geeft toch een "verkeerd" gevoel. Je hebt sterk het gevoel dat je een fout maakt door de bocht anders aan te snijden. Maar ook dat went. Op een gegeven moment gaf mijn motorcomputer aan dat er nog voor 50 km benzine in de tank zat. En er kwam maar geen benzinestation. Nu stelde ik mij gerust met de gedachte dat Hans altijd een 8 liter op reserve in jerrycans bij zich heeft. Eindelijk was daar het gehoopte station. Getankt: 33.3 liter in een tank van 33 liter. Dus op het randje. Tot mijn verbazing tankte Hans ook de jerrycans vol, dus hij had helemaal geen reserve bij zich. Geluk gehad dus. We hebben flink moeten doorrijden om voor het donker binnen te zijn, want ook hier geldt dat in het donker rijden gevaarlijk kan zijn i.v.m. de overstekende walibi`s en kangaroo`s.
Bij het tankstation ook eindelijk weer GSM ontvangst wat de hele dag niet mogelijk was. Tot mijn schrik 6 gemiste oproepen. Direkt het thuisfront gebeld en toen hoorde ik dat mijn schoonvader was overleden.
In januari kreeg hij te horen dat de kanker welke hij had, verergerd was en nog maximaal 3 tot 6 maanden had te leven. Dit is echter veel langer geworden. Daarom voor mijn vertrek reeds afscheid genomen en in overleg met Jeannette beslist dat ik niet terug zou komen wanneer Pa tijdens de reis zou komen te overlijden. Wanneer je echter op zo`n grote afstand bent en het verdriet van vrouw en dochter hoort voel je je toch wel machteloos en twijfel je toch om terug te gaan. Jeannette zei echter dat zij door de vrienden geweldig werden opgevangen en dat het niet nodig was. Vrijdag wanneer Pa begraven wordt maar een plek voor mezelf uitzoeken, om in gedachten erbij te zijn. Gelukkig heb ik Pa de avond voor z`n overlijden nog aan de telefoon gehad.
Binnen de groep ben ik verwarmend opgevangen en 's avonds met de JaJa`s en Hans en Edy een Jagermeister (welke Pa ook graag dronk) gedronken en getoost op Pa. Toch wel emotioneel.
Gelukkig is de begrafenis op vrijdag en niet op zaterdag , wanneer Jeannette jarig is.
-
17 Oktober 2007 - 12:06
Sander:
He jan ,onze deelneming , respect dat je op deze wijze in goed overleg met je dierbaren hebt gehandeld . kan me voorstellen dat het vervelend voelt als je aan de andere kant van de wereld zit en gewoon domweg er niet kunt zijn . bewondering voor je dicipline om op deze wijze een prachtig verslag uit te brengen .hier is het vandaag regenachtig en droevig weer , ze zijn vandaag begonnen met de grondwerkzaamheden van mijn nieuwe bedrijf , dit geeft een bijzonder goed gevoel , met name omdat er de laatste dagen weer een boel vervelende dingen zijn gebeurt . Echter daar zal ik je nu niet over vermoeien . Geniet ervan pas goed op en tot horens ,PS let wel : zorg dat je scherp blijft je kunt in een tank van 33 liter geen , 33,3 liter tanken ??
groeten
sander en jolanda -
17 Oktober 2007 - 16:27
Joop:
Jan, ook onze oprechte deelneming.We hebben samen voor jou vertrek hier nog over gesproken, dat dit kon gebeuren en jij was hier duidelijk op voorbereid.
Vanmiddag een kop koffie gedronken aan de Oosteinde en wel op nummer!, jij mag het invullen.De beide dames met wie ik een kop koffie heb gedronken zaten goed in hun vel.
Voor aanstaande vrijdag wens ik jullie allen veel sterkte toe!!!
Jan, verder veel plezier in Down Under.
Hou je taai!!! Liefs en knuffel Hermi en Joop -
24 Oktober 2007 - 19:21
Piet En Maris:
Lieve jan, Gecondoleerd met het overlijden van je schoonpapa.Het moet ontzettend vervelend voor je zijn om Jeannette en Mareille niet lijfelijk te kunnen troosten, maar gelukkig zijn er in het goede hardenberg veel mensen die dat voor je doen. Heel veel plezier, en pas goed op jezelf.
Dikke kus van ons en de meiden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
