Van Varanasi naar Khajuraho

Dinsdag 20 november

Voor degenen welke een routebeschrijving van mijn reis hebben, zal dit onbekend voorkomen, want het betreft een gewijzigde route naar deze plaats, omdat dit de plaats is in India met de meeste tempels.
Deze morgen met de Jaja`s vertrokken vooraf gegaan door een tsjoek tsoek, om ons de stad uit te leiden. Dit bleek geen overbodige luxe, want het was weer een drukte van belang. We raken echter al gewend aan de drukte want het lukte ons vrij snel om de stad uit te komen.
Ik had niet veel benzine meer (nog voor plm. 50 km) en in de stad was een staking onder de pomphouders vanwege een overval en een dode bij een pompstation de dag ervoor. Buiten de stad was geen staking en 5 km. voordat de tank leeg was konden wij tanken.
Hierna kwamen we op de 4-baansweg met een hoge brede middenberm, maar wat een spookrijders. Als je de andere kant op moet als fietser of tsjoek, dan rijd je niet eerst een paar kilometer over de juiste weghelft om daarna via een doorsteek naar de andere rijstrook te gaan, nee je gaat gewoon spookrijden totdat de doorsteek komt. Levensgevaarlijk maar we kijken hier nergens meer van op.
In Mirzapur was de DOORGAANDE weg door de stad helemaal opgebroken. Wat een chaos. De ene \"rijstrook \" lag 0.5 meter boven de andere, en de andere bestond uit los zand of keien. Het verkeer van beide richtingen koos steeds voor de beste weghelft dus dat was weer toeteren en manoevreren. Hierin zijn we echter al zeer bedreven dus het betekende niet veel oponthoud. De weg werd hierna een stuk beter en met een gemiddelde van 60 km per uur konden we verder. Een prachtig stuk weg leidde door een heuvelachtig en bosrijk gebied met veel bochten. Op diverse plaatsen liepen kleine aapjes langs de weg. Het asfalt was over het algemeen goed en waar niet, vond intensief onderhoud plaats. De gaten werden door vrouwen met bezems schoongeveegd en vervolgens met fijn grind opgevuld, waarna de asfalteerders aan het werk konden. Het grind wordt in schalen, welke de vrouwen op hun hoofd dragen, aangevoerd. Dit is ook de werkwijze bij de aanleg van nieuwe wegen.
Bij aankomst in het hotel bleken Keya (vrouw van Hans welke 10 dagen meereist), Jan (vanwege buikgriep en een gekneusde rib door een valpartij de vorige dag ook in de auto) en de Indiase chauffeur nog niet in het hotel aaanwezig, ondanks dat ze eerder waren vertrokken. Ongerust belde Hans met Keya. Het bleek dat ze een fietser hadden geschept met de auto, waarna de chauffeur in paniek was doorgereden. Omstanders waren als reactie hierop met grote keien naar de auto gaan gooien. Na 20 km. bedacht de chauffeur zich en heeft hij zich gemeld op het politiebureau. De fietser was gewond naar het ziekenhuis gebracht, maar had geen ernstige verwondingen. Met de familie van de fietser moest worden onderhandeld over de schadevergoeding. De familie vroeg 15.000 roepie (300 euro) maar de baas van de chauffeur wilde dit niet betalen. Via zijn advocaat is de schadevergoeding vastgesteld op 5000 roepie. Het hospitaal is ook door de chauffeur betaald.
Keya en Jan zijn met een andere auto en chauffeur \'s nachts om 2.00 uur in het hotel gearriveerd. Tijdens deze dollemansrit hebben ze doodsangsten uitgestaan vanwege het idiote harde rijden met slecht zicht.
Vanmorgen hoorden wij dat de eerste chauffeur toch opgepakt was en nu in de gevangenis zit. Verdere informatie ontbreekt...