Van Bam naar Rafsanjan
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
05 December 2007 | Iran, Rafsanjān
Woensdag 5 december
Vandaag slechts een afstand van 335 km te overbruggen over goede wegen, dus zonder haast om 8.00 uur ontbeten. Een goed hotel en dus een goed ontbijt. Het dagelijkse ritueel van tassen inpakken en de motor bepakken en dan vertrekken naar het centrum. Hier hebben we de citadel en de verwoeste stad bekeken. In december 2003 werd deze stad getroffen door een afschuwelijke aardbeving, welke aan 31.000 mensen het leven koste. Een groot deel van de stad werd verwoest en hieraan wordt nu met man en macht gewerkt om deze weer op te bouwen. Ongelooflijk veel huizen zijn verwoest en deze moeten allemaal weer worden opgebouwd. Men kiest nu wel voor een beving-vaste bouw door voor de basisconstructie stalen balken te gebruiken. De beving moet een afschuwelijk drama zijn geweest voor deze stad en de mensen.
Deze citadel was in de oudheid volledig gebouwd uit leem versterkt met stro. Zowel het fort boven op de heuvel als de stadsmuur en het daaromheen gebouwde dorp liggen volledig in puin. Men is echter toch begonnen om de citadel weer op te bouwen met de oude materialen en op de ouderwetse bouwwijze, dus met leem en stro. De eerste resultaten zijn al zichtbaar maar dit gaat zeker nog tientallen jaren duren voordat het karwei geklaard is.
Deze citadel was een van de oudste en mooiste citadels van Iran. Een grote toeristische trekpleister. Ook deze inkomsten moet de stad nu missen.
De verdere rit verliep zonder noemenswaardige feiten, alleen misschien dat we weer werden lastig gevallen door een escorte. Deze hebben we echter geweigerd en dit werd geaccepteerd.
Benzine gekocht op de zwarte markt met veel heisa en de laatste 85 km naar Rafsanjan waren een peuleschil, want de wegen hier in Iran zijn van uitstekende kwaliteit, tot nu toe.
Vandaag slechts een afstand van 335 km te overbruggen over goede wegen, dus zonder haast om 8.00 uur ontbeten. Een goed hotel en dus een goed ontbijt. Het dagelijkse ritueel van tassen inpakken en de motor bepakken en dan vertrekken naar het centrum. Hier hebben we de citadel en de verwoeste stad bekeken. In december 2003 werd deze stad getroffen door een afschuwelijke aardbeving, welke aan 31.000 mensen het leven koste. Een groot deel van de stad werd verwoest en hieraan wordt nu met man en macht gewerkt om deze weer op te bouwen. Ongelooflijk veel huizen zijn verwoest en deze moeten allemaal weer worden opgebouwd. Men kiest nu wel voor een beving-vaste bouw door voor de basisconstructie stalen balken te gebruiken. De beving moet een afschuwelijk drama zijn geweest voor deze stad en de mensen.
Deze citadel was in de oudheid volledig gebouwd uit leem versterkt met stro. Zowel het fort boven op de heuvel als de stadsmuur en het daaromheen gebouwde dorp liggen volledig in puin. Men is echter toch begonnen om de citadel weer op te bouwen met de oude materialen en op de ouderwetse bouwwijze, dus met leem en stro. De eerste resultaten zijn al zichtbaar maar dit gaat zeker nog tientallen jaren duren voordat het karwei geklaard is.
Deze citadel was een van de oudste en mooiste citadels van Iran. Een grote toeristische trekpleister. Ook deze inkomsten moet de stad nu missen.
De verdere rit verliep zonder noemenswaardige feiten, alleen misschien dat we weer werden lastig gevallen door een escorte. Deze hebben we echter geweigerd en dit werd geaccepteerd.
Benzine gekocht op de zwarte markt met veel heisa en de laatste 85 km naar Rafsanjan waren een peuleschil, want de wegen hier in Iran zijn van uitstekende kwaliteit, tot nu toe.
-
06 December 2007 - 03:45
Laura:
Hi mate!
Hier even een berichtje vanuit Melbourne (stoer ofnieh!!).
Heel leuk dat je nog even belde zaterdag!
Wel apart, onze trip begint net en die van jou zit er alweer bijna op.
Weet uit zeer betrouwbare bron dat ze je op Oosteinde 1 best wel missen.. De (nep)kerstboom staat volgens mij ook alweer, jammer he.. Straks al die kaarsen nog weer onder het stof vandaan :(.
:)
Liefs! -
07 December 2007 - 13:47
Maarten Tromp:
Allereerst mijn excuses voor mijn brutaalheid een reactie te plaatsen op uw weblog. Ik ben zelf ook aan het reizen, en de gedachte landen te bezoeken waar u bent of bent geweest spookt door mijn hoofd. Het is echter moeilijk informatie te vinden over landen als Iran en Pakistan op het net, vandaar dat ik me tot u richt.
Ik zou graag over land van India naar Turkije willen reizen in Januari en Februari. Weet u of dat veilig is, en dan met name de grens van Iran en Pakistan? Moet ik ver van Afganistan blijven? En is het rond deze tijd van het jaar koud? Tot slot, kunt u een aanbeveling doen over een te volgen route? Bij voorbaat dank voor de genomen moeite mijn vragen te beantwoorden.
bigtromp@hotmail.com
bigt.waarbenjij.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
