Hangen

20 november San Carlos de Bariloche naar Esquel 284 km
Eergisteravond liepen we langs restaurant Alberto en zagen binnen een poster waarop de eigenaar stond met twee geweldig grote stukken vlees ( plm 1 meter ) welke er zeer goed uitzagen.
Helaas was het restaurant deze avond gesloten, maar vanavond zouden we onze slag slaan.
We hadden al diverse ( veel ) biefstukken gehad de afgelopen weken, maar de perfecte biefstuk had er nog niet tussen gezeten, terwijl wij in Argentinie toch in het land van de biefstuk waren.
We wilden de menukaart niet zien, want we wilden gewoon de beste biefstuk welke ze hadden.
De grootste was niet belangrijk maar de kwaliteit.
Nou dat hebben we geweten. We kregen een biefstuk voorgeschoteld van plm. 450 gram en eerlijk gezegd heb ik buiten de deur nog nooit zo`n perfecte biefstuk gehad.
Fantastisch mals, lekker rood maar helemaal warm , zelfs binnenin.
Dit was gewoon een topprestatie van de kok.
Aart had tijdens de bestelling gezegd, dat hij maar de helft van het formaat van onze biefstuk wilde, dus onze “postres “ ( toetje ) fanaat wilde toch nog een postres, ondanks dat we de rekening al hadden gevraagd. De “copa Alberto “ zag er toch wel lekker uit , merkte hij op.
Vijf minuten later kwam er een bejaarde ober, welke wij de hele avond nog niet hadden gezien, de copa Alberto brengen.
Dit deed hij met een gezicht van “ please don`t kill the waiter, because the last copa Alberto was two years ago en that waiter doesn`t live anymore “.
Grote hilariteit dus en de flauwe grappen zal ik hier maar niet herhalen.
Vandaag geen moeilijke dag dus niet veel te vertellen over de rit, behalve dat we onderweg nog een waterval hebben bezocht.

21 november Esquel to Rio Mayo 450km
Wederom een kilometerdag.
We beginnen nu wel en beetje uit te zien naar de laatste bezienswaardigheden zoals de gletscher, het natuurpark en natuurlijk Ushuaia.
Om de lange rit te onderbreken, besloten we halverwege een dal in te rijden en het dorpje te bezoeken. Dit stelde niets voor. Ik denk dat er nog geen 200 mensen wonen.
Bij het lokale dorpswinkeltje wilden we lunchen, omdat we dachten dat het een restaurant was.
De bejaarde eigenaresse wilde wel een lunch voor ons maken, dus werden er plakken ham, kaas en spek van het stuk gesneden, de broodjes ermee belegd en in de oven gedaan.
Een heerlijke lunch en ze wilde nog met ons op de foto als herinnering.

In de uitgestrekte savanna`s lopen duizenden schapen en deze moeten jaarlijks worden geschoren en gemerkt.
Hiertoe gaan de cowboys op de paarden met vele honden de schapen bijeen drijven in grote met hekken afgesloten ruimte`s en vervolgens worden de schapen met verf gemarkeerd.

22 november Rio Mayo naar Gobernador Gregores
Enkele dagen terug had Rob tijdens de meeting aangegeven, dat er nog twee lange zware dagen in het verschiet lagen. Met name door de afstand maar ook omdat een groot deel onverhard zou zijn.
Gisteren dus op tijd naar bed om vandaag fit aan de rit te beginnen. Het begon direct met pisteweg en dit duurde 40 km. Toch ook wel weer lekker om weer eens wat anders dan asfalt te rijden.
Het was een mooie pisteweg waarop snelheden van 85 km werden gehaald.
Daarna volgde asfalt, asfalt en asfalt.
Niks geen pistewegen meer. Daar waar wel pisteweg was, waren ze ernaast al bezig met een nieuwe weg welke nog niet klaar en open was, maar met de motor wisten we steeds een paadje naar de nieuwe weg te vinden, zodat we van de totale dagafstand van 500km slechts 50km pisteweg hebben gereden.
De info van Rob was gebaseerd op de kaarten en zijn ervaring van 15 jaar geleden.
Er was de afgelopen jaren dus veel veranderd.
Ik had al veel over het winderige Patagonie gelezen, dus waren we gewaarschuwd.
Nou alles klopt zoals beschreven. Wat een wind, vooral merkbaar wanneer deze van de zijkant kwam. Het was hangen tegen de wind in.
Morgen naar Calafate en dan naar een van de hoogtepunten van deze reis de gletsjer Perito Moreno.