Indrukwekkende gletsjer

23 November Gobernador Gregores naar Al Calafate 330 km
In de route zou vandaag een stuk van plm 100 km off road zitten, dus een saaie lange rit hoefde het niet te worden.
Het pistegedeelte leek soms op een snelweg zo breed en snelheden van 100 km waren geen uitzondering.
Ook de omgeving was weer uitzonderlijk.
Bekijk de foto`s maar.

`s Avonds met Aart, Christoph en Tjaard uit eten geweest in het toeristische plaatsje Calafate.
Het is duidelijk te merken, dat de Perito Moreno gletsjer een topattractie is in Argentinie.
We vonden een gezellig Argentijns restaurant, waar in de vitrine van buitenaf zichtbaar de lammeren werden geroosterd en gerookt.
Op grote gazen panelen gespannen draaien ze om het vuur.
Wij gingen nogmaals voor de biefstuk en bestelden de beste welke ze hadden.
Nou die kregen we alle vier.
Na twee happen merkte ik al op, dat wanneer dit de beste biefstuk zou zijn ik medelijden had met de mensen welke een andere bestelden.
De ober erop gewezen, dat de biefstuk niet mals was, er zaten pezen en vet in.
Hij reageerde gelaten en liep weg.
Na nog twee happen heb ik de biefstuk terug laten sturen.
Na overleg met de drie anderen besloten ook zij de hap terug naar de keuken te sturen.
Na 10 minuten kregen we andere biefstukken en deze waren GEWELDIG.
Waarschijnlijk hebben ze bij de eerste gedacht, dat we toch maar toeristen waren, welke maar eenmalig kwamen eten.

24 November bezoek aan de Perito Moreno gletsjer.
Dit zou een van de hoogtepunten van de reis moeten worden en dat is het geworden ook.
Wat indrukwekkend. Ik heb de afgelopen jaren, diverse gletsjers gezien in o.a. IJsland en Nieuw Zeeland, maar dit is toch met kop en schouders de meest indrukwekkende met zijn 60 meter hoog en 5 km breed.
Wat een ijsmassa, zeker toen we de gletsjer vanaf de boot bekeken, was deze nog veel mooier.
Fantastisch hoe de zon het ijs blauw kleurde.
Deze gletsjer is een van de 48 gletsjers die worden gevoed door het Zuid Patagonische ijsveld.
Het ijs schuift per dag 1 a 2 meter op. Regelmatig vallen er grote stukken met donderend geraas in het water. Dit is de enige gletsjer ter wereld welke niet onderhevig is aan de wereldwijd terugtrekkende gletsjers.
Regelmatig bereikt de gletsjer het vaste land, waardoor de zuidelijke arm van het meer, de Brazo Rico, afgesloten wordt van het Canal de los Tempanos, waardoor het water in deze zuidelijke arm tot wel 30 meter kan stijgen. Tussen 1917 en maart 2012 ( de laatste keer ) heeft dit verschijnsel zich 21 keer voorgedaan.
Echt een hoogtepunt van deze reis.

Op de terugweg hebben we de onverharde variant genomen en halverwege zagen we plotseling vele grote roofvogels vlak boven ons, welke boven ons bleven cirkelen.
Later bleek, dat er een dood schaap op de helling van de heuvel lag.
Sommige vogels hadden een vlucht van plm. 3 meter.
Imposante dieren.
We hadden gehoopt deze reis nog condors te zien, maar tot op heden is dit helaas nog niet het geval.

Morgen gaan we weer de grens over naar Chili om naar het Nationaal Park Torres del Paine te gaan.