Gelukkig weer op weg

11 oktober
Vandaag even wat tijd om de stad te bekijken en de verzekering voor de motor moet nog worden geregeld.
Tjaard vroeg mij of ik ook zijn verzekering wilde regelen, want hij was even “off”.
Gelukkig bood Dafne de mogelijkheid om voor ons de verzekering mede te regelen, dus een mooie meevaller, zeker wat betreft de tijd.
Met Aart en Christof overlegd om samen de oude stad te bekijken. Het was nog even wachten op Christof, want hij zat bij de kapper. Een goed idee wat navolging verdiende, dus ook ik snel naar de kapper.
Daarna naar de oude stad gelopen, waar ik nog een adapter moest kopen voor de Columbiaanse stopkontakten. De mijne was op de boot achtergebleven.
De stad ligt aan het water en het oude gedeelte is ommuurd.
Hierbinnen allemaal leuke kleine straatjes met souvenier winkels en kleurig geklede mensen.
Vooral veel in de nationale kleur geel, want vandaag was er en voetbalwedstrijd voor plaatsing van het WK in Argentinie volgend jaar. Veel geel en lawaai van toeters.
De wedstrijd werd 200 km zuidelijker gespeeld, maar de hele stad Carthagena was in rep en roer.
Een prima lunch binnen in een restaurantje onder de ventilator, want het was weer vochtig warm.

s`Middags was het een gekkenhuis in de stad met de voetbalsupporters. Wij denken er in Nederland wat van te kunnen, maar hier in Columbia doen ze er niet voor onder.
Gezellig in een klein cafeetje gekeken, maar de stemming kwam er niet goed in want Columbia kwam achter met 0-3. Toen ze uiteindelijk gelijk maakten met 3-3 ging het dak eraf, want Columbia had zich hiermee gekwalificeerd.
Een geweldig feest met allemaal rondrijdende en toeterende auto`s brak los.

Ik was inmiddels terug bij het hotel om nog wat nieuwe kleren te kopen. Bij het inpakken van de koffer had ik uitsluitend wat oude zomerkleding meegenomen voor het geval het nog warm zou worden. Ik verwachtte dat we een beetje in de herfst zouden rondrijden, maar ik ben dagelijks zomerkleding nodig.
Uiteindelijk bij een grote Tommy Hilfiger winkel, een nieuwe short, zwembroek, 2 polo`s en een paar schoenen gekocht, want `s middags waren mijn slippers gesneuveld.
Vies en nat van het zweet deze dag maar voor de derde keer onder de douche.
Een onrustige nacht volgde, want ik had de dag veel te weinig water gedronken. Deze nacht zeker 2,5 liter water moeten drinken om weer op peil te komen.

12 oktober Carthagena naar Caucasia 397 km
Om 8 uur vertrokken ,want we wisten niet hoe de conditie van de wegen zou zijn en in de loop van de middag begint het vaak te regenen.
Op de wegen duizenden brommers en 650 cc motoren. Opvallend dat je overal op de wereld waar het land zich positief ontwikkeld en het de mensen iets beter gaat, je direkt een andere manier van vervoer ziet. De paarden/ossen/fietsen/ lopen worden ingewisseld voor brommertjes en motoren.
Dit verschijnsel zagen we ook in Afrika.
De wegen waren in een opvallend goede conditie. Ook hier was de economische vooruitgang duidelijk zichtbaar. Een goede bereikbaarheid van steden is essentieel voor economische ontwikkeling. Op diverse plaatsen, ook op de “secondaire” wegen, tolpoortjes.
Het aangename voor ons is, dat er een vrije laan is voor brommers en motoren. Wij hoefden dus steeds niets te betalen en konden zo over de vrije laan doorrijden.
Langs de weg veel kleine huisjes van riet, steen of hout. Sommige in opvallende kleuren.
De eerst indruk is die van armoede, maar we zagen een elektrische wasmachines bij een huisje redelijke auto`s maar vooral weer veel brommers/motoren.
De mensen zien er schoon en verzorgd uit, maar bovenal tevreden en blij.
Sinds deze regering zeer streng optreedt tegen de Farc is er rust in het land. Mensen voelen zich weer veilig en durven de straat weer op. Dat dit strenge optreden nog steeds plaatsvindt merken wij doordat er veel controleposten van het leger en de politie zijn.
Wij mogen eigenlijk altijd gewoon doorrijden en het gebeurd opvallend vaak, dat ze een duim naar ons opsteken en ons vrolijk terug groeten.
Ook in het verkeer veel politie op felgroene 650 cc motoren waarop twee agenten, ook uiterst vriendelijk en geinteresseerd in onze zware motoren.
Een lekker lunchstop gemaakt in Tolu direkt aan de oceaan. Ook hier is duidelijk te zien, dat het toerisme aantrekt.
50 km voor het hotel nog snel een korte drinkstop, waar we Paul,Ria, Christof en Aart ontmoetten.
Ze wilden net wegrijden en merkten op dat de op het terras aanwezige familie met iedereen op de foto wilde.
Zo ook met ons natuurlijk. Veel plezier hiermee gehad. Bij de groepsfoto moest er ook een meisje met het down syndroom op de foto. Ze heet Janna. Toen ik haar duidelijk maakte dat ik Jan heet en haar ook nog een paar klompjes gaf, was ze een al blijdschap. Ik kreeg uit dankbaarheid een zoen.
Deze geinteresseerde en blijde instelling van de Columbianen zien we overal.
Wanneer we groeten krijgen we steeds een enthousiaste groet terug.

In Caucasia reden we iets te ver, waardoor we langs een koeien verzamelplaats voor transport reden.
Blijkbar waren er ook koeien van boer Jan, want bij de koeien in een van stond de naam Jan met een getal op de rug van de koeien ingebrand.

Daarna snel naar het hotel voor een koele duik. Het temperatuur was in de loop van de dag een stuk dragelijker geworden. Het was nog steeds plm. 34 gaden maar de luchtvochtigheid was sterk gedaald.
Hopelijk blijft dit zo.
Een heerlijke dag waarop we zonder tijdsdruk en grensovergang weer eens heerlijk hebben kunnen genieten van het rijden en de omgeving.
Hiervoor zijn we gekomen.