Van Multan naar Lorelai

Vrijdag 30 november

Vanmorgen zijn we met de hele groep gelijktijdig vertrokken omdat de kans aanwezig was dat we escorte van de politie zouden krijgen. Het eerste gedeelte konden we gelukkig lekker opschieten want we moesten deze dag een 350 km rijden. Het ging goed tot bij Dera Gazi Khan. Een politiekontrole en ja hoor, we mochten niet verder. Eerst maar weer voor de zoveelste keer een formulier invullen met naam, geboorteplaats, paspoortnummer, waarvandaan, waarheen, motorkenteken, enz. Wat ze met deze gegevens doen is mij een raadsel want ze worden niet eens gekontroleerd en meestal op een los vel papier opgeschreven. Soms hebben we zo`n kontrole wel 5 maal per dag. Elk politiegebied opnieuw. Enfin, met deze kontrole kwamen we niet verder en we moesten mee naar het buro. Dit duurde plm. 1.5 uur en toen konden we vertrekken. Wanneer we echter een nieuw district inreden kwam er weer een nieuwe escorte. Ze wisten wel van elkaar zodat de volgende escorte direct klaar stond op het grensgebied. De ene maal een escorte in een auto, maar in de bergen een "politieman" met lange groen/beige jas en een geweer uit het jaar 0 zittend achterop een bromfiets wat dus absuluut niet op schoot, zeker niet tegen de berg op. Op het moment dat het zeker veilig genoeg was mochten we zonder escorte verder. De weg was echter van slechte kwaliteit geworden. Geen asfalt meer maar gravel, zand, aangereden keien enz. Dit schoot helemaal niet op maar het was wel leuk om te rijden op mijn type motor. Voor dit soort wegen had ik deze motor gekocht en over dit soort wegen rijden gaat mij steeds beter af. Het werd steeds makkelijker om staande op de voetsteunen enkele kilometers te rijden. Er was echter ontzettend veel stof en we kwamen er als wit/grijze stofmannetjes uit te zien. Door al deze escortes en slechte wegen hadden we echter zoveel vertraging opgelopen, dat we een uur voor zonsondergang nog 100 km moesten rijden. Het lukte dus nooit om voor het donker in Lorelai te komen. In het eerste het beste bergdorp (bestond volledig uit lemen huisjes met plat dak) een agent gevraagd of we bij het buro konden overnachten. Dit dorp had sinds 9 maanden een eigen buro, dus het zal er in het verleden wel niet altijd rustig zijn geweest. Het buro was gevestigd in een heel oud pand met ommuurde binnenplaats. Hier konden onze motoren veilig staan en we mochten onze tenten onder het afdak neerzetten. Er waren zelfs enkele schuurtjes. Hier heb ik maar mijn binnentent opgezet. Beter in de tent dan in de kale schuur. Welk ongedierte er 's nachts rondloopt weet ik niet dus de binnentent was een uitkomst. We hadden er echter wat eten betreft niet op gerekend hier te overnachten, dus moesten er brood en bananen worden gekocht in het dorp. Iets anders leek ons niet veilig i.v.m. de hygiene.
Dit was na het ontbijt ons eerste eten deze dag. Ook was er geen toilet dus moest zowel de kleine als de grote behoefte buiten de poort worden gedaan. Geen elektriciteit dus om 18.00 uur was het pikdonker en gingen de eersten naar bed.
Wij hebben het nog tot 19.30 uur volgehouden en zijn toen maar de tent ingekropen.