Van bergdorp naar Quetta

Zaterdag 1 december

We werden om 6 uur gewekt door Rob. Ik had redelijk goed geslapen. We kregen de mededeling dat het regende. Dit was niet best want we moesten nog plm. 25 km over de slechte weg en door de regen worden de keien glibberig. Alles snel ingepakt om direkt bij zonsopkomst te kunnen vertrekken. We stonden klaar om te vertrekken toen bleek dat de motor van Jan R. niet wilde starten. Een groot probleem, want ze kregen hem niet aan de praat. Tegen 10.30 uur moest er een besluit worden genomen, want we moesten deze dag 350 km afleggen. De oplossing kwam van de politie. Ze waren bereid de motor op hun pickup auto te laden en deze naar Lorelai te brengen. Hier zou de motor worden overgeladen op een andere pickup welke de motor naar Quetta zou brengen. Fantastisch. Gelukkig was het regenen ook minder geworden maar het was wel koud. De weg was minder glad dan verwacht dus waren de eerste 25 km binnen het uur afgelegd. Bij de eerste huizen langs de route zijn de Jaja`s en ik gestopt om te tanken uit een drum, hete thee te drinken om warm te worden en hebben we een zak koekjes als ontbijt opgegeten. Hier kwamen de anderen ons achterop en we kregen van Rob het advies om zo snel mogelijk met z`n drieen naar Quetta te rijden en de volgende dag te proberen de grens met Iran te bereiken, omdat de visa`s van de Jaja`s op 5 december afliepen. We waren echter nog maar 10 km. verder of we werden staande gehouden door de politie. Ze zouden ons escorteren en we moesten op de anderen wachten. Gezamenlijk naar Lorelai gereden en hier begon het wachten opnieuw. De motor van Jan moest op een andere pickup worden overgeladen en deze was er nog niet. Uiteindelijk weer veel te laat vertrokken. Bovendien koos de politie voor een "binnendoor" weg i.p.v. de rode weg op de kaart. Dit moest ook een uitstekende weg zijn. Nou dat hebben we geweten. Een uitstekende weg voor auto`s ja maar voor motoren zeker niet. Wat een pothole`s in het wegdek. Dit dreigde weer veel te laat te worden. Hoe hoger we in de bergen kwamen hoe kouder het werd. Gisteren was het nog plm. 25 graden dus op echte kou waren we niet gekleed. Ik had bij de eerste theestop gelukkig de binnenvoering in de jas gedaan en de winterhandschoenen aangetrokken, maar de meesten reden nog in zomerkleding. En de temperatuur daalde tot 1.5 graad en op 2500 m hoogte begon het ook nog te sneeuwen. Dikke pret dus. Tot overmaat van ramp kwam Theo ten val en brak zijn carterdeksel waardoor alle olie wegliep. Onmogelijk dus om verder te rijden. Het begon al iets te schemeren en we zaten in de bergen, ver weg van de bewoonde wereld. Gelukkig stopte er een Pakistaanse pickup en de bestuurder bood gelijk aan om de motor op te laden en deze naar Quette te brengen. Fantastisch hoe hulpvaardig de mensen zijn. Ze zijn verbaasd over onze motoren, maar ook dat wij als toeristen hun land/streek bezoeken.
In al de afgelopen weken in Centraal Azie hebben we ons nooit onveilig gevoeld. Ook niet wanneer we werden omringd door tientallen mannen en kinderen wanneer we stonden te tanken. Enfin, de motor met man en macht op de pickup getild en verder gereden. Het werd al donker en het sneeuwde nog steeds. Gelukkig stopte dit op 2300 m hoogte. Het sneeuwen veranderde in miezerregen en de temperatuur steeg waardoor het gevaar van opvriezing verdween. Het eerste stuk alleen op kop gereden, maar na 5 km toch maar wat gas terug genomen om te anderen dichterbij te laten komen. Een prachtig gezicht om het licht van al die motoren in een lange slinger door de bergen te zien rijden. Na 10 km zaten er nog twee motoren achter mij. Waar de anderen waren was niet duidelijk, maar ze waren met 4 motoren dus niemand was alleen. We besloten om door te rijden. Achteraf bleek dat Hans was gevallen op de gladde slechte weg, gelukkig zonder verdere schade.
Onder aan de berg moest er nog 95 km worden gereden om in het hotel te komen. Een prachtige snelle weg met mooi asfalt gelukkig, totdat de zoveelste wegopbreking de pret bederfde en de snelheid eruit haalde. Zonder kleerscheuren bereikten we als eersten het hotel. En wat voor een. Ik denk een 4 sterren hotel. Het beste tot nu toe. Eerst een hete douche genomen om warm te worden en vervolgens van een geweldig buffet genoten. Een buffet met zelfs rundvlees en dit is uniek in een moslimland. De nacht in een heerlijk groot bed doorgebracht.