Nog steeds geen banden

17 oktober
Rob ( van Ride on Motortours de organisator ) is gisteravond in ons hotel aangekomen vanuit Guayaquil om ons bij te praten over het onderhoud van de motoren en de bandenwissel.
De banden welke wij in Nederland hebben gekocht en in de container van de andere groep motoren hebben laten meesturen, worden door de douane niet tijdig vrijgegeven, zodat morgen de banden niet gewisseld kunnen worden.
Niet zo`n best bericht want mijn voorband is bijna versleten. Bij droog weer wil het nog wel, maar bij nat weer moet ik echt nieuwe banden.
Het probleem bij de douane schijnt te zijn, dat de douane importheffing op de banden wil leggen, omdat er 18 paar banden in de container zitten en 7 motoren.
Dafne heeft een lijst gemaakt van de motoren welke het meest nieuwe banden nodig hebben.
Mijn motor staat ook op deze lijst.
Aangezien er 7 motoren in de container zitten, mogen er ook 7 paar banden uitgehaald worden , deelt Rob mee.
Goed nieuws dus voor mij en ook voor Tjaard.
Aan Rob doorgegeven, dat wij een dag eerder vertrekken. Hij zou hotelkamers voor ons reserveren.
Gisteravond met Paul en Ria afgesproken , dat wij om 8.15 uur naar de garage voor het onderhoud zullen rijden, om te voorkomen dat iedereen tegelijk voor de deur staat en er op elkaar gewacht moet worden. Dus Tjaard en ik vroeg opgestaan.
Als een van de eersten onderhoud plegen past ons wel, want dan zijn wij ook als een van de eersten klaar en kunnen de middag gebruiken om Quito te bezichtigen, want morgen moeten wij een dag eerder dan gepland naar Guayaquil om de banden te wisselen.
Tot onze verrassing blijkt bij het ontbijt, dat er iets gewijzigd is in het schema en twee anderen met Paul en Ria meerijden.
Vreemd maar wij willen geen heisa maken en spreken met Paul af, dat hij ons en sms stuurt zodra er zicht op is dat wij binnen het uur aan de beurt zijn.
Bericht volgt, dat wij tegen 11 uur daar moeten zijn.
Bij aankomst blijken alle motoren nog helemaal niet klaar en bij navraag blijkt dat de door mij via Rob bestelde onderdelen , zoals olie en luchtfilter niet aanwezig zijn.
Het kost een uur om deze bij een BMW dealer te halen.
Om een lang verhaal kort te houden…… wij waren tegen 17.30 uur weer terug bij het hotel en dus geen mogelijkheid meer om Quito te bekijken.
De anderen hebben hiervoor wel de middag tijd gehad, terwijl deze niet de volgende dag vervroegd hoeven te vertrekken en de volgende dag nog Quito in kunnen.
Gewoon volledig verkeerd ingepland.
Bij terugkomst in het hotel vertelde Rens, dat hij op de blog van Marleen( uit de groep welke vanaf zondag aanhaakt voor het Zuid Amerika traject ), dat de stand van zaken momenteel is, dat hun motoren op z`n vroegst maandag vrijgegeven worden.
Alweer roet in het eten dus, want ook zij moeten zondag aan de trip beginnen.
Voor de zekerheid nog deze avond aan Dafne gevraagd over de banden, maar zij verzekerde ons, dat de banden de volgende dag aanwezig zouden zijn.
Hierop besloten wij om tegen 6 uur te vertrekken de volgende dag, dus op tijd naar bed.

18 oktober Quito naar Guayaquil 450 km
Om 5.15 uur opgestaan om tijdig te kunnen vertrekken, zodat wij op tijd voor de bandenwissel zouden zijn.
De toeristische route omgezet naar de snelle route via de snelweg, zodat we lekker zouden opschieten. De geplande tijd voor deze afstand was 8 uren.
Het was koud toen we vertrokken en naarmate de weg naar 3500m steeg daalde de temperatuur naar 7 graden, dus toch maar gestopt om extra kleren aan te trekken.
We schoten sneller op dan gepland, dus toen wij bij Cajabamba verkeerd reden, besloten wij om de 10 km niet terug te rijden, maar om toch nog een stuk toeristisch te rijden.
Bij het plaatsje Alausi rechtsaf om nog 100 km over een gele weg op de kaart te rijden.
In het dorpje nog een rondje gemaakt voor een paar mooie lokale foto`s van het plaatsje en de vrouwen in de lokale indiaanse kleding.
Daarna volgde een rit over een fantastische asfaltweg met adembenemende uitzichten met o.a .laag hangende wolken
Wij blij dat wij deze route genomen hadden.
Maar de weg werd slechter. Er volgden gaten, soms was het asfalt eruit en uiteindelijk kwamen wij in de wolken/mist terecht met soms zicht van slechts 3 meter.
Tot overmaat van ramp, eindigde het asfalt, want er werd aan de weg gewerkt.
Het asfalt was vervangen door split en de mist werd dichter.
Gelukkig was er geen gevaar van een afgrond o.i.d..
Na verloop van 10 km ging het split over in grof zand en de mist werd dunner.
Uiteindelijk waren we door de mist op 700m hoogte en konden we de rest van de afstand over nieuw asfalt afleggen. De weg werd omgeven door kilometers bananen plantages.
Toch ook wel leuk om weer eens en stuk off road te rijden.
We waren tegen 15.00 uur op de plaats van bestemming dus mooi op tijd om de banden nog te wisselen. Aangekomen in het hotel bleek er geen reservering voor ons te zijn en hebben we dit uiteindelijk zelf maar gedaan. Voor het douchen een sms naar Rob hoe het met de bandenwissel stond, waarop de teleurstellende sms: “vandaag niet “ .
De banden bleken evenals de motoren nog niet door de douane vrijgegeven.
Een domper dus. Later op de avond kwam de Zuid Amerika groep binnen. Ze waren de hele dag vanaf 6 uur in de haven geweest en van loket naar loket gestuurd, maar uiteindelijk zonder motoren teruggekeerd.
Ook zij waren er helemaal flauw van.
Morgen wordt er opnieuw een poging gedaan om de banden en motoren vrij te krijgen, de verwachting is dat dit lukt, maar ik heb mijn twijfels.
Er is al te vaak iets toegezegd zonder resultaat.
Wanneer er banden in de BMW maat hier te koop zouden zijn, hadden Tjaard en ik deze wel hier extra gekocht, maar deze bandenmaat is hier niet gebruikelijk.
Het begint inmiddels wel een “avontuur “ met heel veel obstakels te worden.
Er gaat te vaak “iets “mis , wat binnen de groep de nodige irritatie begint op te roepen.
Er wordt de laatste dagen meer over de “ problemen “ gesproken, dan over het rijden en het moois wat we gezien hebben.
Maar goede hoop houden op het resultaat van morgen, dat de banden vrijkomen en nog gewisseld kunnen worden, zodat we zondag ons schema gewoon kunnen oppakken.