Andere kijk op Chili

14 november Valparaiso naar Santiago
Via de gids van gisteren hadden we een adres gekregen in Santiago voor een citytour.
Via de mail kregen we bericht, dat ze geen prive gids beschikbaar hadden, maar dat we wel met de fietstour door de stad meekonden.
Aangekomen in Santiago was het eerst een heel gezoek om het appartement gebouw te vinden, waarin ook Tjaard onderdak had gevonden. Het huisnummer werd verkeerd weergegeven door de navigatie.
Na veel gevraag en rondrijden het gebouw toch gevonden en een appartement geboekt.
Daarna naar de green bicycleta voor de stadstour.
Het was leuk, maar lang niet zo informatief als de stadstour in Valparaiso.
`s Avonds met Tjaard afgesproken om samen te eten, wat weer een bijzonder gezellige avond is geworden.
Terug op de kamers nog de nodige hilariteit over het “schaap “ welke Christoph elke dag meeneemt naar de kamer.

15 november Santiago naar Chillan
In Chillan zouden we 2 nachten blijven, omdat hier de grootste “handcraft market “ van Chili zou zijn.
Mooi om even wat souvenirs in te slaan.
Bovendien zouden we de tweede nacht weer op ons normale reisschema zitten.
De rit naar Chillan was erg eentonig over de “snelweg “, maar er was eigenlijk geen beter alternatief.
Aangekomen in Chillan viel de markt erg tegen. Wel “handwerk “ maar allemaal in grote aantallen hetzelfde en verder een regionale versmarkt en prullaria.
De dames van de diverse eettentjes liepen aan ons te trekken om maar bij hen te komen eten.

16 november Chillan naar Panguipulli
Gisteren maar besloten om geen twee nachten in Chillan te blijven, maar om de volgende dagafstand van 550 km eventueel op te splitsen.
Na 200 km snelweg waren we het gejakker zat en besloten om een omweg via de meren te maken.
Dit was een verademing en bovendien hebben we Chili ook op een andere manier ontdekt, dan alleen de kustlijn en de Andes.
We reden door een groen heuvelachtig gebied wat mij aan Twente deed denken, maar dan zonder de besneeuwde vulkaan op de achtergrond.
Aart moest meer aan Zweden denken, maar het is voor en Achterhoeker nu eenmaal moeilijk om Twente mooi te vinden.
Langs de diverse meren is ook duidelijk de ontwikkeling van het toerisme te zien aan de vele hotels en cabanas.
In het dorpje Panguipulli besloten we om niet de laatste 150 km naar Osorno te rijden, omdat het inmiddels 17.00 uur was en om de nacht hier door te brengen.
Na enig vragen vonden we een bed en breakfast in het centrum, bij een vrouw welke in haar beste Engels ons te word stond. Zij volgde sinds kort prive lessen Engels, omdat ze dit met het oog op het ontwikkelende toerisme belangrijk vindt.
Chili heeft op ons toch wel de indruk gewekt een van de meest sterke economische landen van Zuid Amerika te zijn. Waarschijnlijk doordat het land veel delfstoffen heeft en dan met name de koper.
Aan alles zoals de auto`s, de wegen, de kleding van de mensen, de huizen ( zelfs Vinexachtige wijken ) , de restaurants enz..
Op weg naar een restaurant `s avonds stond er een jongeman met allemaal lange stengels voor de verkoop. Op de vraag wat het was kregen we een stuk aangeboden om te proeven. Het smaakte naar rabarber en het was volgens zijn vrouw medicinaal. Bij het benzinestation hadden we al een paar mannen op deze stengels zien kauwen. Het was fris van smaak, maar we hebben toch maar niets gekocht.
De man vertelde ons trots dat zijn vrouw zwanger was van een tweeling. Ook de vrouw was apetrots en ik moest mijn hand op haar buik leggen.
Hierop ben ik snel naar het “hotel “gelopen en heb een paar klompjes gehaald voor de toekomstige tweeling. De vrouw was helemaal ontroerd en de man zei, dat God mij zou bedanken en overhandigde mij twee gratis stengels, welke ik onder het mom van geen plaats op de motor, beleefd heb geweigerd.
Hierna weer een bijzonder gezellig diner met Aart en Christoph.

17 november Panguipuli naar Osorno
In Osorno direct naar het hotel.
Aangekomen bij het Sonesta hotel bleek er geen reservering te zijn .
Na veel gezoek en gevraag, bleek ons hotel begin augustus gewijzigd te zijn en had ik dit vergeten in de gps te zetten.
Hierna op zoek naar het hostel, wat van een totaal andere allure is.
Zo prestigieus het Sonesta is, zo eenvoudig en simpel is het huidige hostel.
Verder echter prima.
Vandaag zullen enkelen uit de groep ook hier aankomen en morgen gaan we de grens over naar Bariloche , een “Zwitsers “achtig skidorpje in Argentinie, waar de groep weer compleet zal zijn en wij aan het laatste deel van de reis zullen beginnen.
Het echte aftellen is nu toch wel begonnen met nog slechts 10 reisdagen en 3300km voor de boeg.