Van Chefchaouen via Fez en Meknes naar Midelt

16 ,17,18 oktober Chefchaouen-Fez-Meknes-Midelt

Zondagmorgen eerst een bezoekje gebracht aan de medina. Deze lag op loopafstand van de camping en de temperatuur was nog bijzonder aangenaam dus een ochtendwandeling was welkom. Het dorpje bestaat uit allemaal huizen, welke wit met lichtblauw beschilderd zijn. Een fris gezicht. Ter plekke een brood gekocht en voor vertrek een ontbijt buiten op de camping.
Nog even staan praten met een Nederlands stel, welke in Australie woont en met een gezelschap van plm. 20 personen in een heel grote truck ( 34 zitplaatsen in de bak ) een rondreis door Afrika gaan maken. Voor een deel dezelfde route als welke wij volgen,maar zij gaan daarna door naar Zuid Afrika en van daaruit weer naar boven naar Egypte. Een reis van 43 weken. S`Nachts in kleine tentjes slapen en overdag samen in de bak van de truck.
Tegen tien uur zijn wij vertrokken richting Fez. Een prachtige route door het Rif gebergte. De weg laat op veel plaatsen te wensen over, maar op heel veel plaatsen wordt er aan de weg gewerkt. In sommige dorpen ook hard nodig. In Bab Berret lag helemaal geen asfalt en murmwde het verkeer zich door de stoffige stad. Het verhaal gaat dat ze ook geen asfalt willen, omdat het verkeer dan te snel door het dorp rijdt en geen geen tijd heeft om te stoppen ( te kopen ). Nou zoals het nu is, wordt het ook nooit wat.
De omgeving tijdens de route is indrukwekkend mooi. Fantastische vergezichten en prachtige dalen. Jammer dat veel toeristen dit deel van Marokko mijden, vanwege de kif (marihuana ) verkoop.
Langs de route krijg je steeds lichtsignalen, of men houdt twee vingers in de lucht enz. Zelfs jochies van 10 a 12 jaar doen hier aan mee..Bedreigend is het echter nooit. Gewoon negeren.

Zo negeerde ik ook een doorgetrokken streep. Er staan langs alle wegen in Marokko controleposten van de politie. Soms met laserpistolen, maar meestal papieren controle bij de Marokkanen. Toeristen houden ze eigenlijk nooit aan. Wanneer er een controlepost op de route komt, wordt je door lichtsignalen gewaarschuwd door de tegenliggers. Had ik wel gezien, maar de doorgetrokken streep niet en ze stonden lekker boven aan de berg te controleren, zodat ze duidelijk konden zien dat ik inhaalde..Dus papieren laten zien en duizendmaal excuus. Met een glimlach kregen we de papieren terug en moesten beterschap beloven.

Aangekomen in Fez konden we de camping niet vinden. Het verkeer krioelde door elkaar, wat ook niet echt prettig is om met de camper door te rijden op zoek naar de camping. Uiteindelijk maar gebruik gemaakt van een runner, welke bij alle invalswegen staan om je naar een hotel of camping te begeleiden.
Een grote ronde om de stad heen gereden, want het verkeer zat muurvast i.v.m.een voetbalwedstrijd.
Op de camping aangekomen, bleek dat de camping ook in de gps stond op de kaart van Marokko welke ik speciaal had gekocht. Overbodig gebruik gemaakt van de runner.
De camping bleek dezelfde als welke waar wij in 2004 hadden willen gaan staan. Na het inchecken zijn wij toen gevlucht omdat de toiletten toen zo ongelooflijk smerig waren. Nu was het beter. Meteen een afspraak gemaakt voor een gids de volgende morgen.
Om 9.00 uur stond deze de volgende morgen klaar en vervolgens een rondtoer gemaakt van plm. 3 uur door de nieuwe stad, de buitenkant van het paleis en enkele panorama`s met uitzicht over de stad.
We hadden geen interesse voor de drukke medina, want die hadden wij in 2004 uitgebreid bezocht.

Om 14.30 uur naar Meknes vertrokken. Eerst nog een paar boodschappen in de Marjane ( een hele grote supermarkt, welke je door heel Marokko vindt bij de grote steden ) en vervolgens via een prachtige route via Moulay Idriss richting Meknes.
Onderweg een kleine omweg gemaakt om bij een barrage te komen. (barrage is officieel een doorwaadbare plaats ). De weg naar de barrage was op sommige stukken compleet weggespoeld, maar er wordt altijd een alternatief pad door de gebruikers gemaakt.
De asfaltweg liep dood in het water van het meer. Onder water kon je de witte strepen nog zien maar doorrijden was onmogelijk. Hier heerlijk een uurtje aan het water gestaan voor de lunch bij 30 graden.
In Meknes aangekomen,,bleek de stadscamping al twee jaar gesloten te zijn. Een andere camping was er ook niet, maar midden in de oude stad was een bewaakte grote parkeerplaats. Hier kregen we toestemming om te overnachten. Een prachtige plek. Na aankomst eerst een tour om de oude stad gemaakt per koets.
De volgende morgen om 8.00 uur gestart met de toeristische toer waarbij we het indrukwekkende mausoleum hebben bezocht, El Hadim plein ( het centrale plein zoals het bekende plein in Marrakech waar s``avonds allerlei mensen zoals slangenbezweerders, verhalen verteller enz. actief zijn en nog even een kijkje genomen in de medina. De dames welke zo klaagden over een vies land, hadden hier bij moeten zijn. Alle straatjes werden aangeveegd en de stoepen voor de winkeltjes met water schoongeboend.
Terug bij de camper zagen we achter de binnenste muur zowaar midden in de oude stad een grote golfbaan liggen. Niet te geloven zo tussen de twee muren van de stad een groene golf oase.

De rit vervolgens naar Midelt ging grotendeels door de Midden Atlas. Weer van indrukwekkende schoonheid, waarbij ook de complete kaalheid van de omgeving mooi kan zijn. Mijn mede motorrijders zoals Ruud zullen zich zeker deze rit herinneren als een rit van 1 uur scheef tegen de wind in hangen door een kaal desolaat landschap, maar ook mooi. Onderweg naar Ifrane viel ons oog op lange rijen stenen met hooi en plastic afgedekt. Toen we dichterbij kwamen bleken er onder het hooi allemaal uien te liggen. Waarschijnlijk worden ze op deze manier gedroogd. Honderden rijen van zeker 150 meter lang . Dit beeld zagen we zeker 10 km. lang. Het moeten miljoenen uien zijn geweest, welke hier groeien. Een snel bezoekje aan Ifrane gebracht ( een wintersport dorpje op 1650 m hoogte, waardoor het in de zomer ook een aangename plek is om te verblijven. Veel rijke inwoners van Marrakech hebben in dit witte stadje een tweede huis. Nog een mooi kratermeer op 2000m hoogte bezocht en via de cascades van Vierges en de hoogste pas van de Midden Atlas , de Zad pas , op 2178m hoogte naar Midelt gereden. De camping stond in de boekjes als prachtig rustig gelegen en met zwembad. Nou dat was van harte welkom bij deze temperaturen. De weg erheen beloofde niet veel goeds. Slecht asfalt en het laatste stuk allen nog maar piste weg met keien. Onderweg werden we ingehaald door een 4wd, waarin de eigenaar van de camping bleek te zitten. Nee hoor de verdere weg was prima en de camping uitstekend. Mooi niet, ter plekke aangekomen direct rechts omgekeerd gemaakt en het slechte stuk van 20 minuten weer teruggereden.
Aan de weg naar Midelt hadden we al een mooi groot hotel gezien langs de weg, waar een bordje van caravaning bij stond. Nou het was geen camping maar wij mochten wel op het terrein staan voor 200 dirham. (plm. 18 euro ) Na onderhandelen halveerde de eigenaar de prijs en beloofden wij deze avond in zijn restaurant te eten. Het driegangen diner met een fles wijn en koffie na kostte slechts 385 dirham ( plm 35 euro )
Morgen een rit van plm. 150 km naar El Rachidia over een mooie weg door de Hoge Atlas.
Een rit over de pas en door de Tunnel des Legionaires..

Trouwens bijzonder leuk om al jullie reactie`s te lezen.