We zijn in Marokko

Zaterdag 15 oktober.

We zijn in Markko.
Gisteravond was het afscheids etentje iets te gezellig,dus eigenlijk te laat in bed.
Desalniettemin toch om 7.00 uur opgestaan, want we moesten nog de LPG tank vullen en dat kon
alleen in Malaga. Dus eerst 65 km terug rijden en van daaruit naar Algeciras voor de overtocht.

Onderweg kun je bijna bij elk tankstation wel tickets voor de overtocht kopen, maar het is toch verstandiger dit gewoon in de haven te doen.Zelfs enkele meters voor het parkeerterrein stond nog een mannetje,welke ons de aanwijzing gaf om rechts af te slaan en aan het einde bij een ticket office de tickets te kopen.
De kantoren links zijn gesloten, was zijn opmerking. Uiteraard niet geluisterd en de tickets gewoon bij het officiele buro direct naast de grote parkeerplaats gekocht. We kwamen aan in Algeciras om 10.20 uur. Tickets gekocht voor de boot
van 10.30 uur en 5 minuten later stonden we al op de boot en vertrok deze naar Ceuta waar we om 11.15 uur aankwamen.
Ceuta is nog een stukje Spaans grondgebied, dus de aankomst verloopt rustig. Na plm.15 km is de grensovergang naar Marokko. Bij het eerste loket een wit formulier gehaald voor de persoonsgegevens, deze met het paspoort ingeleverd,
waarna het visumnummer afgestempeld wordt in het paspoort. Naar het tweede loket voor een document voor de invoer van de camper en we staan klaar bij de douane om Marokko binnen te gaan.

De douanier wilde ons juist het voertuigdocument teruggeven, toen er rumoer achter de camper ontstond.
We dachten dat ze onder de indruk waren van de Afrika sticker en onze route, maar niets was minder waar.
Ik moest uitstappen en meelopen naar de achterkant van de camper.
De sticker moest eraf .Helemaal of alleen het gedeelte van Marokko en West Sahara.
Wat bleek: Marokko leeft nog steeds in staat van oorlog met Algerije over het eigendom van West Sahara
In de laatste oorlog heeft Marokko zich het gebied van West Sahara toegeeigend en is nu gewoon een onderdeel van Marokko.Internationaal is dit echter niet erkend, vandaar dat op de kaarten de beide landen nog afzonderlijk worden genoemd. Dit was wel bij ons bekend.
Maar op de sticker stond de naam West Sahara en een grenslijntje tussen de beide landen.
Dit werd niet geaccepteerd. Ik gaf aan dat alle lak van de camper getrokken werd wanneer de sticker werd verwijderd.
Na veel onderhandelen, ja knikken en handjes geven bereikte ik, dat de hele strook van Marokko en West Sahara met ducktape afgeplakt mocht worden en ik moest beloven dit de hele reis door Marokko te laten zitten om problemen te voorkomen.
Nogmaals veel merci bien en handjes geschud en we mochten de grens over.
Onderweg uiteraard de grote lappen ducktape eraf gehaald en met kleine stukjes de grenslijn en het woord West Sahara afgeplakt.
Kwaadwillende Marokkanen zouden juist geirriteerd kunnen raken, dat wij heel West Afrika laten zien en Marokko afplakken.

We zijn vandaag doorgereden tot Chefchouen, waar Jeannette vanuit de vorige reis door Marokko plm. 8 jaar terug, nog de camping wist.
We zitten nu lekker in de schaduw, want in de zon was het vandaag soms 42 graden.
Hier al de eerste Nederlanders ontmoet, welke op de terugreis zijn.
Opvallend dat mensen zich in hun oordeel over Marokko, zo laten leiden door enkele negatieve punten.
De "dames "vonden de natuur wel mooi en de mensen heel aardig, maar ze zouden toch niet meer terug gaan.
Het is een vies land. Ik vroeg wat ze daar mee bedoelden. Nou stoffig en overal zand en de vuilnis werd niet opgehaald en overal verbrand enz. Ja logisch is dit land stoffig. Het heeft woestijnen en het regent heel weinig , maar dat wil niet zeggen dat het vies is.
En v.w.b.het vuilnis is dit onzin. Natuurlijk zie je wel eens een brandje van vuilnis, maar gebeurt dit niet bij ons in Nederland op een boerenerf?
Reizigers moeten zich realiseren, dat ze in andere landen, andere gewoontes en culturen hebben, maar dat wil niet zeggen dat het andere vies en vuil enz. is. Marokko is een prachtig land, maar dit moet je wel willen zien en je niet laten
leiden door dit soort kleinigheden.
Gelukkig kijken de meeste reizigers in Marokko door een positieve bril.