28-31 december naar Ghana

28 december
Vandaag staat te boek als een rustdag.
Geen bijzonderheden behalve, dat Sekou ons mededeelde, dat wij vandaag persoonlijk de paspoorten
moesten afhalen. Ze wilden bij ieder paspoort het betreffende gezicht zien.
Deze dag gebruikt om het dagboek bij te werken, waarvoor de afgelopen dagen weinig tijd was en bovendien
geen internet verbinding.
Tegen 12.00 weer een Nederlandse stem.
Het was Willem-Albert Toose, welke hier met zijn gezin kwam zwemmen.
Momenteel woont hij al 6 jaar in Ghana, maar hiervoor 4 jaar hier in Lome.
Hij moest elke 3 maanden naar Lome om zijn kenteken te verlengen van de auto, welke nog steeds een Togolees kenteken heeft.
Hij werkt voor een Nederlands certificeringsbedrijf voor cacao.
We hebben een hele tijd gezellig met elkaar gepraat, waarbij wij diverse tips kregen voor bezienswaardigheden in Ghana.
Verder afgesproken, dat wij bij aankomst in Accra contact met hem zullen opnemen voor een lunch/diner, waarbij hij over zijn ervaringen in Ghana en Togo kan vertellen.
Een leuk contact.

Op weg naar het visum buro twee maal aangehouden door de politie, maar dit gaf geen noemenswaardige problemen, ondanks dat Jan volgens de agenten verkeerd was afgeslagen op een rotonde.
Dankzij Sekou mochten wij na enige tijd doorrijden zonder boete.
De uitgifte van de paspoorten was een lachertje.
Buiten op een verhoging stonden 3 agenten met de paspoorten.
Daarvoor stonden reeds een 50 mensen te wachten.
De namen werden afgeroepen en het paspoort van de aanwezige werd aan een andere agent doorgegeven, welke vervolgens de eigenaar van het paspoort zijn/haar naam , telefoonnummer en handtekening in een registerboek liet invullen.
Een lachertje dus.
Tegen 5 uur kwamen Marcel en Odette om de gemaakte jurken te brengen en te passen.
Helaas moest er nog het e.e.a. aan veranderd worden, dus dit werd nachtwerk voor de naaister.
Gezellig met Marcel, Odette, haar zus Jeane en de naaister nog een borreltje gedronken, welke zij natuurlijk weer hadden meegenomen.

29 december
Een heel bijzondere nacht, want het heeft GEREGEND. Dikke druppels waardoor we wakker werden.
Een heerlijke verkoeling welke de hele dag heeft geduurd.
Voor het eerst in 70 dagen een bewolkte dag. Heerlijk

30 december
Vandaag weer een grensdag..
We konden niet te vroeg vertrekken, omdat Jeane de kleding kwam brengen. Tegen 9 uur was zij er, maar helaas de jurk van Jeannette van teveel ingenomen. Afgesproken dat er een nieuwe jurk gemaakt zou worden, welke Marcel zou meenemen naar Nederland.
De grensovergang staat in het reisboek vermeld als een van de meest corrupte van Afrika en als het zou meezitten duurt het 3-4 uur, dus waren we op het ergste voorbereid.
Maar het digitale tijdperk, was hier aan de grens begonnen dus stonden we binnen 2 uur in Ghana en zonder smeergeld betaald te hebben.
Een verademing.
We hoefden slechts een 45 km naar het overnachtingsadres in Keta, maar daar aangekomen bleek het hotel in de steigers te staan dus op zoek naar een alternatief, welke snel gevonden was. Gelukkig met zwembad, want het was ongelooflijk warm en vochtig.
Tegen 22.00 uur was het 30 graden met een luchtvochtigheid van 80%.
Er was maar een plek om het uit te houden en dat was in bed onder de ventilator.

31 december.
Van Keta naar Wli.
Onderweg zouden we Margriet oppikken, welke de komende ons de komende dagen mede zal begeleiden. We pikten haar in Ho op en zijn met een tussenstop voor de lunch direct doorgereden naar
Wli Waterfall Lodge, gerund door een Duits echtpaar.
Het was oudejaarsavond dus werden er oliebollen gebakken.
Normaal krijgen we elk jaar twee schalen van Gerda en Andre, maar gelukkig had Jeannette meel en olie meegenomen en kon Margriet oliebollen bakken.
Toch een Hollandse oudejaarsavond.
Zelfs met vesten en broeken aan, want hier daalt `s avonds de temperatuur naar 17 graden.
Gewoon koud.
Sabine en Bernard , de eigenaars hadden een groot kampvuur gemaakt, waar alle gasten zich omheen schaarden.
Geen muziek o.i.d.erbij dus iedereen zat een beetje suf voor zich uit te kijken.
Wij besloten om even in het dorp te gaan kijken, waar heel veel muziek en gezang vandaan kwam.
Het bleek uit de kerk te komen, war de hele avond tot 0.00 uur gezongen en gedanst werd Ongelooflijk wat een enthousiasme. De kleinsten lagen gewoon op de grond te slapen en de baby`s zaten gewoon in de lendendoek op de rug en schudden dus alle kanten op tijdens het dansen.
In een lokaal kroegje nog een pilsje gedronken en terug naar de Waterfall Lodge.
Hier was aan de sfeer niets veranderd, dus stoelen opgepakt en voor de camper gaan zitten met de muziek aan. Onze reisgenoten schoven ook allemaal aan, dus werd het toch nog een gezellige oudejaarsavond.
Jan en Rosalie hadden champagne meegenomen, dus kon er om 0.00 uur geproost worden op het nieuwe jaar.
Het bleef nog lang onrustig bij ons voor de camper.