Siskasso en Banfora

27 november
Vanuit Siskasso tegen 9.00 uur vertrokken, want de dagafstand was slechts 225km.
Na plm. 50km de grensovergang met Burkina Faso.
Een verademing vergeleken met de vorige grensovergangen.
Toch wel lekker, dat Sekou alles vlekkeloos voor ons regelt.
Gewoon rustig in de auto blijven wachten, terwijl hij van het ene loket (hokje) naar het andere loopt
voor de nodige stempels en papieren. Na ongeveer 1,5 uur stonden we reeds in Burkino Faso.
De rest van de route zou een peulenschil zijn, want volgens Sekou was de hele verdere weg geasfalteerd.
Nou mooi niet dus. De laatste 70km was pisteweg. Wel een mooie strakke met bijna geen gaten, maar
daardoor ga je juist wat harder rijden, waardoor er ook meer rood stof opwaait.
Bij aankomst zat de camper (binnen en buiten ) wederom onder het rode stof.
De geplande overnachtingsplek bleek waardeloos te zijn, dus Sekou direct op stap voor een beter
alternatief, welke hij binnen 30 minuten had gevonden.
Direct naast een van de bekendste hotels hier geheten Canne a Sucre.
Een ommuurde plek naast het hotel met een gebouw waarin prima sanitair en aan de overkant van de weg een zwembad in een tuin.
Direct besloten we om een dag langer te blijven. We hadden nog twee dagen voorsprong door het voortijdig verlaten van Terya Bugu, wat ook een prachtige plek was.
Even iets over Terya Bugu:
Binnen deze gemeenschap, dat staat voor "Huis van Vriendschap"draait het om duurzaamheid en solidariteit. Op het terrein ligt een hotel en een informatiecentrum aan de oever van de Bani. De opbrengsten van het hotel gaan direct naar de gemeenschap.
Tot nu toe zijn er een schooltje, medische voorzieningen, een bibliotheek en een museum gerealiseerd. Binnen de gemeenschap wordt zoveel mogelijk met duurzame voorzieningen gewerkt zoals zonne-energie en gerecycled water. Als toerist verblijf je hier in een ware oase van rust, terwijl je ondertussen bijdraagt aan dit project.

28 november
Vandaag een bezoek aan de Domes en de watervallen.
In de buscamper van Jan en Rosalien hierheen gereden.
De weg was echter dusdanig, dat we gezamenlijk hebben besloten niet meer met eigen vervoer te gaan op excursie`s , omdat de wegen toch slechter zijn dan de lokale gidsen aangeven. Deze zeggen: "Prima weg en goed te doen ". Ja met die ouwe bakken waarin de lokale bevolking rijdt misschien.
De Domes zijn een aantal rotsen, welke miljoenen jaren geleden zijn gevormd door de zee die hier was.
Helemaal rond uitgeslepen door het water staan een aantal prachtige rotsen.
Hierna naar de watervallen.
Aangezien het droge seizoen is begonnen, was er niet echt veel water te zien.
Wel een prachtige groene omgeving.
Dit deel van Burkinoa Faso is sowieso veel groener, dan wat wij de afgelopen weken gewend zijn te zien.
Veel bomen en langs de weg naar de Domes en gigantische plantages met rietsuiker en twee indrukwekkende buizen welke het sproeiwater aanvoeren.
Een verademing na al die weken van stof en dorre gronden.

De middag maar weer eens gebruikt voor de was en om de camper binnen en buiten te ontdoen van al het rode stof.
Een heerlijke duik in het zwembad en nu naar het restaurant voor een lekker diner met een goede fles wijn.
Wie weet hoelang het duurt voordat zo`n mogelijkheid zich weer voordoet.

29 november
Gisteravond heerlijk gegeten.
Zowaar een prima biefstuk met gebakken verse groentes en rijst gekookt in een gemberbouillon, daarbij een prima flesje wijn en we sloten af met een uitstekende cappuccino.
Tja……..dat is dus ook Afrika.

Vanmorgen met de taxi vertrokken om nijlpaarden te kunnen zien. Dit was ons min of meer al eerder beloofd, maar toen was er helemaal geen nijlpaard te bekennen.
Op de plaats van bestemming in twee kleine lange puntige boten gestapt en peddelend werden we naar de locatie gebracht.
Heerlijk rustig zo op het water. Veel beter dan de vorige keer, toen we met z`n allen in een te kleine boot zaten met daarbij het lawaai van de buitenboordmotor.
En ja waarempel, na 15 minuten peddelen zagen we in de verte reeds de eerst twee bolle ogen boven het water uitsteken. Naarmate we dichterbij kwamen zagen we er meer. Totaal zagen we 5 stuks van die grote logge beesten bij elkaar in het water.
Steeds onderduikend om daarna weer enige tijd naar ons te liggen kijken op een afstand van 100m.
We hadden zelfs het geluk, dat de grootste zijn kop helemaal boven water uitstak en zijn bek helemaal opende met de kop naar boven gericht. Fantastisch.

Terug bij het vertrekpunt, bleek dat daar ook een mannetje`s nijlpaard solitair was. Verstoten door de groep. Eerst in het najaar kan hij de strijd met een ander mannetje aangaan om weer een groep te vormen.
Nog even met z`n allen een koffie gedronken, de dames enkele beschilderde kleine kalebassen gekocht, welke als kerstballen moeten dienen en vervolgens terug naar de camper.
Deze middag nog even wat luieren en morgen gaan we weer verder naar Bobo Dioulasso.
De definitieve vertrekdatum is ook bekend. Het duurt nog even,maar zoals het er nu voorstaat vertrekken we op 27 januari vanuit Ghana en zullen om plm.18.25 uur landen op Schiphol.